در رابطه با اینکه در ۱۲ ماه گذشته میزان رشد صنایعی مانند لاستیک و پلاستیک یا منسوجات که صنایع کوچکی هستند از صنایع پتروشیمی و پالایشی بیشتر بوده است میتوان گفت که با وجود همه مزیتهایی که صنایع پتروشیمی و پالایشی دارند اما دخل و تصرف دولت در امور آنها باعث شده تا این صنایع در مقایسه با صنایع کوچکی مانند لاستیک و پلاستیک که به طور عمده تمام اقسام آنها وارداتی است و قیمت ارز هم تاثیر بسیاری بر آنها دارد، رشد کمتری داشته باشند.
یکی دیگر از دلایل بهتر بودن رشد صنایع کوچکی مانند لاستیک و پلاستیک این است که واردات در صنایع لاستیک و پلاستیک انجام نمیشود. بر این اساس تولید داخل بسیار سودآور است و مصرف داخلی هم دارد. ولی در صنایعی مانند پتروشیمی که همیشه رشد سود برای آنها پیش بینی شده، به دلیل اینکه به طور مداوم در رصد دولت هستند، همیشه اسباب برای مانع رشد آنها شدن فراهم است. برای مثال با دریافت عوارض صادراتی، افزایش نرخ خوراک و ... رشد این صنایع مصادره میشود.
همچنین اینکه دولتی بودن سهامداران این صنایع، وابسته بودن آنها به دولت و یا اینکه نهادهای دولتی تعیین کننده مدیران آنها هستند، باعث میشود تا رشد سود چشمگیری در آنها صورت نگیرد و قابل توجه هم نباشد؛ البته که رشد داشتند ولی کمتر از انتظارات بوده است.
نکته دیگر اینکه در یک سال گذشته صنعت سرمایهگذاری در جمع ۱۰ شرکت پر سود، پنج نماینده داشته ولی کلیت صنعت سرمایهگذاری حرکت قابل توجهی نداشته است. دلیل این موضوع هم جو بازار سرمایه کشور است چون در اصل مولفههای صنعت سرمایهگذاری شرکتهایی در حوزه نفت، گاز و پتروشیمی؛ فولادیها؛ معدنیها و بانکیها هستند. بر این اساس چون در حال حاضر وضعیت بازار مناسب نیست، امکان رشد صنعت سرمایهگذاری هم خیلی با اقبال همراه نبوده است. در حقیقت اقبال که در بازار باشد، اولین صنعتی که نفع میبرد، سرمایهگذاریها بوده که بالا میروند. در حال حاضر میانگین p/nav سرمایهگذاریها به طور متوسط ۶۰ درصد است اما در این صنعت p/nav های زیر ۵۰ درصد و بالای ۷۰ درصد هم داریم. بنابراین به طور عمده سرمایهگذاریها شرایطی دارند که نمیتوانیم آنها را خارج از فضای بازار به حساب بیاوریم. به همین خاطر میتوان گفت همیشه اقبال به بازار، اقبال به سرمایهگذاریها را به همراه دارد و خواهد داشت.
در رابطه با پیش بینی صنایع پر پتانسیل و سودده در آینده هم اینکه اگر اوضاع اقتصادی و سیاسی مناسب باشد یعنی در حقیقت فضای سیاسی بهبود پیدا کند و ریسکهای سیستماتیک هم کمتر شوند، به نظر میرسد صنایعی که مصارف داخلی دارند، در اولویت اقبال قرار خواهند گرفت. البته صنایع بزرگ مانند صنعت پالایش، پتروشیمی، معادن و فلزات را هم میتوان در صدر فهرست صنایع سودده مجددا قرار داد. حتی درمورد صنعت سرمایهگذاریها هم که تابعی از طیف بزرگ بورس هستند یعنی سهم بزرگی از طیف بورس را اینها بر عهده دارند، میتوان شرایط خوبی را پیش بینی کرد. در پایان امید است بازار تا پایان سال وضعیت با ثباتی پیدا کند تا مردم و سرمایهگذاران لذت سود بردن در بورس را بچشند.
- محمدعلی احمدزاد اصل - مدیر عامل سرمایهگذاری اهتمام ایرانیان
- شماره ۵۱۸ هفته نامه اطلاعات بورس
نظر شما