آب لیمو: اسیدی یا قلیایی، و آیا مهم است؟

صدای بورس - مهراز حبیبی، آب لیمو یک نوشیدنی سالم با اثرات قلیایی کننده و خواص بالقوه مبارزه با بیماری است.

این مقاله بررسی می‌کند که چرا برخی افراد آب لیمو را با وجود PH اسیدی آن قلیایی‌کننده می‌دانند و این موضوع چه تاثیری بر بدن شما دارد.

pH چیست؟

هنگام بحث درباره غذاهای اسیدی در مقابل مواد غذایی قلیایی، درک مفهوم pH بسیار مهم است.

به زبان ساده، pH درجه بندی اسیدی یا قلیایی بودن یک محلول در مقیاس ۰ تا ۱۴ است. pH ۷ خنثی در نظر گرفته می شود. هر مقدار pH کمتر از ۷ اسیدی و هر مقدار pH بیش از ۷ قلیایی در نظر گرفته می شود.

در مقیاس pH، تفاوت بین اعداد مجاور نشان دهنده یک تفاوت ده برابری در اسیدیته است. به عنوان مثال، pH ۵ ۱۰ برابر اسیدی تر از pH ۶ و ۱۰۰ برابر اسیدی تر از pH ۷ است.

از آنجایی که لیمو حاوی مقدار زیادی اسید سیتریک است، pH اسیدی دارد.

آب لیمو دارای pH بین ۲ تا ۳ است، به این معنی که ۱۰۰۰۰-۱۰۰۰۰۰ برابر اسیدی تر از آب است.

خلاصه

PH یک ماده غذایی معیاری برای سنجش اسیدیته آن است. PH آب لیمو بین ۲ تا ۳ است، یعنی اسیدی است.

فواید احتمالی غذاهای قلیایی کننده:

رژیم قلیایی در سال های اخیر محبوبیت زیادی پیدا کرده است.

این بر این اصل استوار است که غذاهایی که می خورید ممکن است PH بدن شما را تغییر دهد.

برای درست کردن رکورد، هیچ مدرکی برای حمایت از رژیم غذایی قلیایی وجود ندارد. طبق تحقیقات، غذاهایی که می خورید تأثیر بسیار کمی بر PH خون شما دارند.

با این وجود، رژیم قلیایی غذاها را به سه گروه طبقه بندی می کند:

غذاهای اسیدی: گوشت، مرغ، ماهی، لبنیات، تخم مرغ و الکل

غذاهای خنثی: چربی های طبیعی، نشاسته و قندها

غذاهای قلیایی کننده: میوه ها، مغزها، حبوبات و سبزیجات

طرفداران این رژیم بر این باورند که مصرف مقادیر زیاد غذاهای اسیدی می تواند باعث اسیدی شدن pH بدن شما شود و آسیب پذیری شما را در برابر بیماری ها و بیماری ها افزایش دهد.

به عنوان مثال، بسیاری بر این باورند که بدن شما کلسیم قلیایی را از استخوان‌های شما می‌دزدد تا اثرات اسیدی غذاهایی که می‌خورید را از بین ببرد.

برخی نیز بر این باورند که سرطان فقط در محیط های اسیدی رشد می کند و اگر رژیم غذایی قلیایی داشته باشید می توانید از آن پیشگیری یا حتی درمان کنید.

بنابراین، پیروان این رژیم با محدود کردن غذاهای اسیدی و ترجیح دادن غذاهای قلیایی کننده، سعی در بهبود سلامت خود و کاهش خطر ابتلا به بیماری دارند.

خلاصه

برخی از افراد بر این باورند که غذاهای قلیایی PH بدن آنها را کاهش می دهد و در نتیجه باعث ارتقاء سلامت و پیشگیری از بیماری می شود.

چرا آب لیمو علیرغم PH اسیدی آن قلیایی کننده در نظر گرفته می شود؟

اینکه یک ماده غذایی دارای اثر اسیدی یا قلیایی بر روی بدن باشد، ربطی به PH آن غذا قبل از هضم ندارد.

در عوض، بستگی به این دارد که محصولات جانبی اسیدی یا قلیایی پس از هضم و پردازش توسط بدن شما ایجاد شوند.

یکی از روش‌های تخمین نوع محصول جانبی که یک غذا تولید می‌کند، تکنیک «تجزیه و تحلیل خاکستر» است.

در این روش غذاها برای شبیه سازی هضم در آزمایشگاه سوزانده می شوند. pH خاکستر آنها برای طبقه بندی غذاها به عنوان اسیدی یا قلیایی استفاده می شود. تجزیه و تحلیل خاکستر دلیلی است که گاهی اوقات گفته می شود غذاها اسید یا خاکستر قلیایی تولید می کنند.

با این حال، تجزیه و تحلیل خاکستر تخمین نادرستی است، بنابراین دانشمندان اکنون ترجیح می دهند از فرمول متفاوتی استفاده کنند که غذاها را بر اساس بار اسید کلیوی بالقوه آنها (PRAL) درجه بندی می کند.

PRAL یک غذای خاص مقدار اسیدی است که انتظار می رود پس از متابولیزه شدن آن غذا توسط بدن به کلیه ها برسد.

به طور معمول، کلیه ها با خلاص شدن از شر اسید یا قلیایی اضافی از طریق ادرار، pH خون را ثابت نگه می دارند.

مواد مغذی اسیدی مانند پروتئین، فسفر و گوگرد، مقدار اسیدی را که کلیه ها باید از بین ببرند، افزایش می دهند. بنابراین به گوشت ها و غلات که تمایل به این مواد مغذی دارند، امتیاز PRAL مثبت داده می شود.

از سوی دیگر، میوه ها و سبزیجات سرشار از مواد مغذی قلیایی مانند پتاسیم، کلسیم و منیزیم هستند. اینها در نهایت مقدار اسیدی را که کلیه‌ها برای فیلتر کردن نیاز دارند کاهش می‌دهند و بنابراین نمره PRAL منفی داده می‌شود.

مانند سایر میوه ها، آب لیمو پس از متابولیزه شدن، محصولات جانبی قلیایی تولید می کند. بنابراین دارای امتیاز PRAL منفی است.

به همین دلیل است که برخی افراد آب لیمو را قلیایی می‌دانند، حتی اگر قبل از هضم، pH اسیدی داشته باشد.

خلاصه

آب لیمو پس از هضم و متابولیسم، محصولات جانبی قلیایی تولید می کند که ادرار را قلیایی تر می کند. به همین دلیل است که برخی افراد آن را با وجود PH اسیدی قبل از هضم، قلیایی می دانند.

آب لیمو ممکن است ادرار شما را قلیایی کند اما خون شما را قلیایی نمی کند

بسیاری از طرفداران رژیم قلیایی از نوارهای تست pH برای بررسی قلیایی بودن ادرار خود استفاده می کنند. آنها بر این باورند که این به آنها کمک می کند تا بفهمند بدنشان چقدر قلیایی است.

چیزی که آنها متوجه نمی شوند این است که در حالی که آب لیمو ممکن است PH ادرار شما را قلیایی تر کند، این تاثیر یکسان بر PH خون شما ندارد.

بر اساس بررسی های تحقیقاتی منتشر شده در سال های ۲۰۱۳ و ۲۰۱۲، غذاهایی که می خورید تأثیر بسیار محدودی بر pH خون شما دارند.

برخی از مطالعات بسیار قدیمی‌تر تخمین زده‌اند که شما باید معادل ۱۸ پوند (۸ کیلوگرم) پرتقال بخورید - که پتانسیل قلیایی‌کنندگی مشابه لیمو دارد - همه در یک وعده برای افزایش pH خونتان فقط .

غذاها تأثیرات محدودی بر pH خون شما دارند زیرا بدن شما باید سطوح pH را از ۷.۳۵ تا ۷.۴۵ حفظ کند تا سلول های شما به درستی کار کند.

اگر مقادیر pH خون شما خارج از این محدوده باشد، شما در حالتی به نام اسیدوز متابولیک یا آلکالوز متابولیک هستید که در صورت عدم درمان می تواند خطرناک یا حتی کشنده باشد.

با این حال، این به ندرت اتفاق می افتد، زیرا بدن شما در جلوگیری از پایین آمدن مقادیر pH خون شما از محدوده طبیعی بسیار خوب است. یکی از راه‌هایی که سطح را ثابت نگه می‌دارد، استفاده از کلیه‌ها برای فیلتر کردن اسیدهای اضافی از طریق ادرار است .

به همین دلیل است که چند ساعت پس از خوردن یک استیک بزرگ، ادرار شما می‌تواند اسیدی‌تر شود یا پس از پیروی از یک رژیم غذایی سرشار از مواد قلیایی، اسیدی‌تر شود .

با این حال، در حالی که اسیدیته ادرار شما می تواند در نتیجه غذاهایی که می خورید متفاوت باشد، pH خون شما ثابت می ماند. بنابراین حتی اگر نوشیدن آب لیمو منجر به قلیایی شدن ادرار شود، بعید است که تأثیری بر pH خون شما داشته باشد.

خلاصه

آب لیمو ممکن است اثر قلیایی بر ادرار شما داشته باشد. با این حال، برخلاف فرضیه رژیم قلیایی، تأثیر بسیار کمی بر pH خون شما دارد.

آیا PH غذا مهم است؟

به نظر می رسد طرفداران رژیم قلیایی بر این باورند که غذاهایی که می خورید می توانند با تأثیر بر PH خون بر سلامت شما تأثیر بگذارند. آنها به طور کلی ادعا می کنند که غذاهای قلیایی از تحلیل استخوان جلوگیری می کنند و می توانند از سرطان پیشگیری یا درمان کنند.

با این حال، همانطور که در بالا مورد بحث قرار گرفت، این نظریه به طور کامل نقش کلیه های شما را در تنظیم pH خون، در میان روش های دیگری که بدن شما برای حفظ pH استفاده می کند، نادیده می گیرد .

علاوه بر این، برخلاف تصور عمومی، بسیاری از بررسی‌های بزرگ به این نتیجه رسیده‌اند که رژیم‌های اسیدی‌کننده هیچ تاثیری بر سطح کلسیم در بدن ندارند.

در واقع، چندین مطالعه در واقع رژیم‌های غذایی با پروتئین بالا را که تصور می‌شود اسیدساز هستند، با استخوان‌های سالم‌تر مرتبط می‌دانند .

در مورد اثراتی که برخی افراد فکر می کنند غذاهای اسیدی بر سرطان دارند، مطالعات نشان می دهد که هیچ ارتباط مستقیمی بین میزان غذاهای اسیدی کننده که می خورید و خطر ابتلا به این بیماری وجود ندارد.

با این وجود، یک رژیم غذایی قلیایی ممکن است برخی از مزایای سلامتی را برای افراد خاص ارائه دهد.

به عنوان مثال، افراد مبتلا به بیماری کلیوی معمولاً باید مصرف پروتئین خود را محدود کنند. مصرف یک رژیم قلیایی ممکن است کمی نیاز به آن را کاهش دهد.

همچنین ممکن است خطر ابتلا به سنگ کلیه را در افرادی که مستعد ابتلا به آن هستند کاهش دهد.

با این حال، قبل از نتیجه گیری قوی، تحقیقات بیشتری در مورد این مزایای ادعا شده مورد نیاز است.

خلاصه

بدن شما طوری طراحی شده است که pH خون شما را در محدوده باریک و سالم نگه دارد. غذاهایی که می خورید تأثیر بسیار کمی بر این PH دارند.

سایر فواید آب لیمو

علیرغم داشتن اثر قلیایی بسیار کمی بر خون، نوشیدن منظم آب لیمو ممکن است چندین فواید دیگر برای سلامتی را افزایش دهد.

به عنوان مثال، آب لیمو سرشار از ویتامین C است، یک آنتی اکسیدان قوی که به قوی نگه داشتن سیستم ایمنی کمک می کند و از بیماری ها پیشگیری می کند و با آن مبارزه می کند.

یک اونس مایع (۳۰ میلی لیتر) آب لیمو در واقع حدود ۱۳ درصد از نیاز روزانه ویتامین C شما را تامین می کند.

علاوه بر این، نوشیدن یک نوشیدنی غنی از ویتامین C، مانند آب لیمو، همراه با وعده های غذایی ممکن است به افزایش جذب برخی از مواد معدنی از جمله آهن کمک کند.

آب لیمو همچنین حاوی مقادیر کمی آنتی اکسیدان است که ممکن است با تقویت عروق خونی، کاهش التهاب و جلوگیری از تجمع پلاک، به کاهش خطر بیماری قلبی کمک کند .

علاوه بر این، برخی تحقیقات نشان می دهد که مصرف منظم آب لیمو ممکن است به جلوگیری از تشکیل انواع خاصی از سنگ های کلیه کمک کند .