اگرچه تعمیق بازار، افزایش مشارکت عمومی و تقویت درآمد شرکتهای کارگزاری در دوسال اخیر موجب بروز تنگناهای نرم افزاری شده، اما به تبع آن شاهد تلاش برای رفع این مشکلات از طریق ارائه نرم افزارهای اختصاصی توسط کارگزاریهای بزرگ هستیم. باید در نظر داشت که توسعه صنعت کارگزاری در ایران از مسیرهای توسعه نرمافزاری، توسعه سرمایه، شبکه فیزیکی و تبلیغات رخ خواهد داد. در این فضا تقریبا تمامی کارگزاریهای مطرح در صدد توسعه نرم افزاری هستند.
در این شرایط به نظر میرسد شرکتهای خدمات برخط بازار سرمایه نیز راه متفاوتی در پیش گرفته و یا به صورت سهامی عام در بازار حاضر شده و به ارائه خدمات به شرکتهای کارگزاری کوچک و متوسط میپردازند. البته این شرکتها باید برای ارائه خدمات پیشرفتهتر و تلاش برای حفظ بازار خود در رقابت با رقبای اختصاصی برآیند. یا اینکه با توسعه دربخشهای جدید بازار که نیاز به سرمایه و تجربه و نیروی انسانی بیشتری دارند بتوانند سهم خود را از بازار حفظ کنند. در وضعیت فعلی به طور یقین تحقق این امر امکان پذیر نیست. چون حتی در هسته معاملات نیز،دارای محدودیتهای هستیم. البته بخشی از محدودیتها به تحریم خارجی و خود تحریمی مرتبط بوده و بخش دیگر به رشد فضای بازار و مشارکت کنندگان در آن که کمتر کسی انتظار آن را داشت باز میگردد.
در این فضا وقتی مجبور میشوید در بستری محدود و ضعیف خدمات ارائه کنید قطعا با مشکل مواجه میشوید.
این یک پدیده طبیعی بوده ودر در خارج از بازار سرمایه به همین صورت است. وقتی دولت اتوبانی را میسازد، میتواند توسعه صنایع و خدمات در حاشیه این اتوبان را مدنظر قرار دهد. اما وقتی اتوبانی نبوده و جادهای خاکی وجود دارد شما نمی توانید انتظارات زیادی از مجموعه داشته باشید. لذا تنها میتوان با تلاش مضاعف بخشی از این مشکلات را حل کرد. هر چند که نارضایتی زیادی هم به وجود میآورد. البته کارگزاران همواره شاهد توجیه دلایل قطعی سامانهها و ناتوانی آنها در ارائه خدمات به موقع و مناسب هستند.
- شماره 342 هفته نامه اطلاعات بورس - صفحه 15
نظر شما