ماشه واقعی امروز اقتصاد کشورمان، «ماشه انتظارات تورمی» است؛ چیزی که موجی از نابسامانی روانی به ارمغان آورده است و میتواند آن را تشدید هم کند و اگر تعلل صورت گیرد، مهار آن هم کار سادهای نخواهد بود.
نکته دیگری که نباید از آن غافل شد، این است که با بازگشت احتمالی تحریمها، مسئولان نباید پشت این محدودیتها پنهان شوند و هر نوع ناتوانی یا ضعف در مدیریت را به تحریم نسبت دهند، چه آنکه تحریمها، برای اقتصاد ایران چیز تازهای نیستند. سالهاست کشورمان تحت سختترین فشارهای خارجی قرار دارد و در همین شرایط، ظرفیتهایی برای رشد، صادرات، تولید و تابآوری نیز تجربه شده است، بنابراین توجیه ناکارآمدی با تکیه بر تحریمها راه به جایی نمیبرد و به بیاعتمادی عمومی نیز دامن میزند. مردم، از دولت و حاکمیت انتظار دارند در بزنگاهها، مسئولیتپذیر باشند و با کلیگویی از زیر بار پاسخگویی فرار نکنند. اگر با برنامه، مدیریت، شفافیت و تعامل عمل شود، میتوان حتی در سختترین شرایط، ثبات نسبی ایجاد کرد. مسئولان باید نشان دهند که آمادگی لازم برای مواجهه با سناریوهای پیشرو را دارند. فرار از مسئولیت، بزرگتر از خود تحریم به اقتصاد ضربه میزند.
کد خبر 535405
نظر شما