فرار از دلار؟

آمریکا ممکن است دیگر برای سرمایه‌گذاران خارجی «بی‌طرف» نباشد. این تغییر موضع، گرچه در کوتاه‌مدت ابزاری برای اعمال فشار بر کشورهایی چون فرانسه و آلمان است، اما در بلندمدت ممکن است اعتماد به بازار سرمایه آمریکا را در سطح حاکمیتی تضعیف کند.

به گزارش صدای بورس، لایحه جدید مالیاتی دولت ترامپ، موسوم به “One Big Beautiful Bill” و به‌ویژه بند جنجالی آن Section 899، زنگ خطر تازه‌ای برای نهادهای مالی بزرگ جهان به صدا درآورده است. برای اولین‌بار، دولت ایالات متحده در حال قانونی‌کردن سیاستی است که بر اساس آن، بازده دارایی‌های دلاری برای سرمایه‌گذاران خارجی می‌تواند وابسته به سیاست‌های مالی کشور مبدأ آن‌ها باشد.

در این میان، صندوق‌های ثروت ملی، بانک‌های مرکزی، و صندوق‌های بازنشستگی بزرگ بین‌المللی در خط مقدم آسیب‌پذیری قرار دارند. پرسش اصلی این است: آیا این گروه از سرمایه‌گذاران، که نگهبانان ثبات مالی جهانی هستند، به‌دنبال خروج تدریجی از بازار آمریکا خواهند رفت؟

حجم سرمایه‌گذاری خارجی در بازارهای مالی آمریکا چقدر است؟

بر اساس داده‌های وزارت خزانه‌داری آمریکا (تا مارس ۲۰۲۵):
• فرانسه و آلمان مجموعاً ۴۷۵ میلیارد دلار اوراق خزانه‌داری آمریکا در اختیار دارند
• ژاپن و چین هرکدام بیش از ۱ تریلیون دلار دارایی دلاری دارند
• صندوق‌های بازنشستگی استرالیا، نروژ، امارات و عربستان، جزو بزرگ‌ترین دارندگان سهام و ETFهای آمریکایی هستند

هم‌اکنون، بخش ۸۹۹ تهدید می‌کند که بازده این دارایی‌ها را تا ۱۰۰bps (یک درصد کامل) کاهش دهد، در صورتی که کشور مبدأ آن سرمایه‌گذار به زعم آمریکا سیاست‌های تبعیض‌آمیز مالیاتی اتخاذ کرده باشد.

پیامدها: کاهش تدریجی جذابیت دارایی‌های دلاری

در بازارهایی که بازدهی تنها چند درصد است، کاهش ۱ درصدی بازده مؤثر، اثر جدی دارد. نهادهای محافظه‌کار مانند بانک‌های مرکزی و صندوق‌های بازنشستگی که به دنبال بازده پایدار و امن هستند، ممکن است:
• وزن دارایی‌های دلاری خود را کاهش دهند
• به سمت اوراق قرضه یورویی، یوآنی یا سوئیسی بروند
• یا تنوع ارزی بیشتری را در ساختار سبد سرمایه‌گذاری خود اعمال کنند

واکنش احتمالی: از بازتخصیص سبد تا فشار دیپلماتیک

سناریوهای محتمل برای صندوق‌ها و نهادهای بزرگ:


واکنش :بازتخصیص سبد دارایی توضیح :انتقال بخشی از سرمایه از اوراق خزانه آمریکا به دارایی‌های غیردلاری
واکنش :تأثیرگذاری از طریق لابی‌گری و فشار سیاسی توضیح :کشورهای آسیب‌دیده ممکن است از طریق نهادهای بین‌المللی مانند G20 و OECD اقدام به فشار بر واشنگتن کنند
واکنش :تقابل متقابل مالیاتی توضیح :وضع مالیات‌های مشابه بر دارایی‌های آمریکایی در کشورهای مقابل


مثال موردی: نگرانی صندوق‌های استرالیایی

بر اساس گزارش CNBC، صندوق‌های بازنشستگی بزرگ استرالیا نسبت به این لایحه ابراز نگرانی کرده‌اند، چرا که:
• سرمایه‌گذاری گسترده‌ای در بازار سهام و ETFهای آمریکایی دارند
• و سیستم دارویی استرالیا که تحت یارانه دولتی است، با سیاست‌های دارویی شرکت‌های آمریکایی در تضاد است — موضوعی که ممکن است مشمول تعریف «تبعیض مالیاتی» آمریکا شود

اثرات ثانویه: از نرخ بهره تا ارزش دلار

خروج حتی بخشی از سرمایه‌های خارجی از بازار اوراق آمریکا، می‌تواند:
• نرخ بهره اوراق خزانه را افزایش دهد
• دلار را تضعیف کند
• و تأمین مالی کسری بودجه آمریکا را دشوارتر کند

در زمانی که دولت آمریکا با کسری بودجه دوقلو (بودجه + تراز پرداخت‌ها) مواجه است، این کاهش تقاضا می‌تواند پیامدهای بلندمدت برای پایداری اقتصادی ایالات متحده داشته باشد.

جمع‌بندی: پایان دوره استثنابودن دلار؟

بخش ۸۹۹ یک پیام روشن دارد: آمریکا ممکن است دیگر برای سرمایه‌گذاران خارجی «بی‌طرف» نباشد. این تغییر موضع، گرچه در کوتاه‌مدت ابزاری برای اعمال فشار بر کشورهایی چون فرانسه و آلمان است، اما در بلندمدت ممکن است اعتماد به بازار سرمایه آمریکا را در سطح حاکمیتی تضعیف کند.

پرسش اصلی این است:

آیا نهادهایی که تاکنون دلار را به‌عنوان «ستون ثبات جهانی» می‌دیدند، به‌تدریج گزینه‌های جایگزین را انتخاب خواهند کرد؟

پاسخ این پرسش می‌تواند آینده جریان سرمایه جهانی را در سال‌های آینده بازتعریف کند.

کد خبر 526077

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
0 + 0 =