متاورس چگونه در ایران توسعه خواهد یافت؟

یکی از اساسی‌ترین چالش‌ها برای پذیرش متاورس در ایران، بحث اعتمادسازی است. زیرا فناوری و حوزه‌های دیجیتال همچنان جای زیادی برای پذیرش در ایران دارند؛ هنوز هم افراد بسیاری هستند که به فضای دیجیتال به راحتی اعتماد نمی‌کنند و متاورس هم نمونه بارز دیجیتالیزه کردن زندگی، از تفریح و سرگرمی گرفته تا راه‌اندازی کسب و کار و برگزاری جلسات کاری است.

به گزارش صدای بورس توسعه سریع فناوری بلاکچین و طرح ایده‌های جدید، موجب شده تا کارشناسان اعلام کنند این فناوری می‌تواند تا سال ۲۰۳۰، حدود ۱.۷۶ تریلیون دلار به اقتصاد جهانی اضافه کند. در حال حاضر دو ایده متاورس و NFT ها (دارایی‌های مبتنی بر بلاکچین) به سرعت در حال توسعه هستند به طوری که فعالان حوزه بلاکچین معتقدند، آینده از آن این دو صنعت است. برای آگاهی از وضعیت این دو پدیده نوین، با محمد یعقوبی، قائم مقام صرافی یوبیتکس گفت‌وگویی انجام دادیم که در پی می‌آید.

* آیا متاورس در ایران آینده دارد؟
ایده متاورس به این معنی است که سهم رو به رشدی از زندگی، کار، اوقات فراغت، زمان، ثروت، شادی و روابط ما به جای اینکه صرفاً از طریق دستگاه‌های دیجیتال انجام شود، در دنیای مجازی صرف می‌شود. متاورس یک پدیده رو به پیشرفت است و خیلی‌ها اعتقاد دارند که آینده اینترنت را می‌توانیم در مفهوم متاورس جستجو کنیم. یکی از مزایای متاورس که مورد توجه افراد قرار گرفته، فارغ از ویژگی‌های آن، پتانسیلش برای کسب درآمد است. در ایران نیز روز به روز افراد بیشتری با مفاهیم متاورس و نحوه کسب درآمد از آن آشنا می‌شوند.
یکی از اساسی‌ترین چالش‌ها برای پذیرش متاورس در ایران، بحث اعتمادسازی است. زیرا فناوری و حوزه‌های دیجیتال همچنان جای زیادی برای پذیرش در ایران دارند؛ هنوز هم افراد بسیاری هستند که به فضای دیجیتال به راحتی اعتماد نمی‌کنند و متاورس هم نمونه بارز دیجیتالیزه کردن زندگی، از تفریح و سرگرمی گرفته تا راه‌اندازی کسب و کار و برگزاری جلسات کاری است. افراد در ایران ممکن است به راحتی نپذیرند که هزینه کردن در فضای دیجیتال بدون دریافت یک منفعت فیزیکی چه مفهومی دارد. یکی دیگر از چالش‌های این فضا، بحث رگولاتوری است. تاکنون در متاورس قوانین مشخص و شفافی وضع نشده است و با توجه به اینکه در متاورس افراد به نحوی زندگی دیجیتال دارند، لزوم وضع قوانین مشخص برای جلوگیری از مشکلات احتمالی، ضروری است.
متاورس که با فناوری وب ۳ گره خورده است و از ابزار بلاکچین استفاده می‌کنند، تا حد زیادی به تعاریف کارشناسان از آینده اینترنت نزدیک است، بنابراین می‌توان انتظار داشت که تا حد زیادی در آینده محقق شود. اما درباره زمان تحقق آن، می‌توان گفت که با توجه به زیرساخت‌های فعلی حداقل در آینده نزدیک و در ایران نمی‌توانیم شاهد آن به صورت تمام و کمال باشیم. علاوه بر این، باید جنبه فنی را هم در نظر بگیریم. اینطور تصور می‌شود که در متاورس باید غوطه‌وری کامل اتفاق بیفتد، غوطه‌ور شدن واقعی نیاز به یک پیشرفت تکنولوژیکی مثل لنزهای تماسی هوشمند یا Neuralink دارد که بسیار بعید است این فناوری‌ها حداقل تا پنج سال آینده به طور گسترده مورد استفاده قرار بگیرند.

* آیا می‌توانیم از ابزار ان‌اف‌تی در اقتصاد ایران استفاده کنیم؟
توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT) دارایی‌های مبتنی بر بلاکچین هستند که نشان‌دهنده مالکیت اقلام دیجیتال یا فیزیکی منحصر به‌فردند. طیف وسیعی از دیدگاه‌ها در مورد آنچه NFT‌ها ممکن است نشان‌ دهند، وجود دارد. از یک طرف، NFT ها عنصر کلیدی متاورس و Web۳ هستند.
NFT ها و بازارگاه‌های آنها به سرعت در حال دموکراتیک کردن تولید و مبادله دارایی‌های دیجیتال هستند. توکن‌های غیرقابل تعویض به توسعه‌دهندگان، هنرمندان، کارآفرینان و شرکت‌های مستقل این امکان را داده‌اند تا به طور یکپارچه به بازارهای جهانی در حال رشد و گسترده برای دارایی‌های دیجیتال مختلف دسترسی داشته باشند و رشد اقتصادی فراگیر را به همراه داشته باشند. NFT فرصت‌های جدیدی را برای مدیریت و فروش کالاها در اکوسیستم‌های دیجیتال به کسب‌وکارها ارائه می‌کند. بسیاری افراد آنها را به عنوان یک نوآوری اقتصادی قابل توجه در نظر می‌گیرند زیرا خلاقان را در هر نقطه از جهان قادر می‌سازند تا آثار خود را به اشتراک بگذارند و برای کار خود پول دریافت کنند.
فناوری بلاکچین می‌تواند تا سال ۲۰۳۰، حدود ۱.۷۶ تریلیون دلار به اقتصاد جهانی اضافه کند و NFT‌ها سهم فزاینده‌ای از این رقم را به خود اختصاص می‌دهند. بنابراین NFT‌ها در حال حاضر فرصت‌های جدیدی را، به ویژه برای سازندگان، برای بازاریابی محتوای خود از طریق اکوسیستم‌های دیجیتال و همچنین مشارکت در تجارت ثانویه در بلندمدت ارائه می‌دهند. این به نقاط ضعف یک سیستم اقتصادی مبتنی بر تمرکز و فقدان قابلیت‌های دیجیتال می‌پردازد. فناوری بلاکچین به عنوان زیرساخت و تامین مالی غیرمتمرکز برای تبادل اقتصادی برای این امر اساسی است. شرکت‌کنندگان در یک اکوسیستم می‌توانند برای بهره‌برداری اقتصادی بر یکپارچگی و منحصربه‌فرد بودن NFT ها تکیه کنند، بدون اینکه مجبور باشند خود را به یک واسطه متمرکز یا اپراتور بازار متصل کنند. به دور از هنر، این اصول را می‌توان تقریباً در تمام صنایعی که با کالاهای واقعی و دیجیتال تجارت می‌کنند، اعمال کرد. NFT‌ها در ایران در حال شناخته شدن هستند و بازارگاه‌هایی برای خرید و فروش آنها در حال ایجاد شدن است که در پذیرش هرچه بیشتر آنها و در نتیجه کمک آن به اقتصاد تاثیرگذار است.
به عنوان مثال این موضوع را در نظر داشته باشید که سابقه موضوع اقتصاد هنر در ایران بسیار کمتر از دنیاست. در اقتصاد هنر دو مسئله اقتصاد و هنر مطرح می‌شود. در موضوع اقتصاد هنر ابتدا به مسئله هنر اشاره می‌شود. هنر همواره در جهان به عنوان راهکاری برای حل مشکلات مختلف مطرح بوده است. اما در ایران همچنان مبانی نظری درستی برای هنر وجود ندارد. مقوله دوم در اقتصاد هنر، موضوع اقتصاد است. در زمینه اقتصاد در ایران در سطوح و بخش‌های مختلف با مشکلات زیادی مواجه هستیم و پس از گذشت سال‌ها همچنان الگوی مناسبی برای اقتصاد ایجاد نشده است.
اقتصاد شامل سه مقوله تولید، عرضه و تقاضاست. در زمینه هنرهای مختلف از جمله هنرهای تجسمی، هنرهای سنتی، گرافیک، طراحی فرش، مجسمه‌سازی، نقاشی، صنایع دستی، طراحی پارچه و... در ایران تولیدات باکیفیت و متعددی وجود دارد و هنرمندان ایرانی در این بخش بسیار عملکرد قابل قبولی را ارائه داده‌اند. عرضه آثار هنری نیز در حال حاضر از طریق گالری‌ها انجام می‌شود. بخش سوم به تقاضا و در حقیقت مصرف تعلق دارد. ما در این بخش با مشکلاتی جدی در ایران مواجه هستیم. NFT‌ها در هر سه بخش تولید، عرضه و تقاضا می‌توانند بسیار کمک‌کننده باشند. بازارگاه‌های NFT در حال حاضر تاثیر بسزایی در عرضه آثار هنری و مطرح شدن آنها در سطح بین‌المللی و همچنین دسترسی به بازار جهانی دارند. با ظهور و گسترش هرچه بیشتر سکوهای فروش NFT و دریافت بازخورد، هنرمندان بیشتری ترغیب به تولید و نمایش آثار خود می‌شوند. همچنین با گذر زمان و آشنایی هرچه بیشتر با NFT ها، فرهنگ پذیرش آثار دیجیتال بیشتر در جامعه ایرانی گسترش پیدا می‌کند.

کد خبر 460058

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
8 + 0 =