به گزارش صدای بورس، فردین آقابزرگی با انتشار مطلبی با عنوان "ضرورت توسعه صندوقهای بادرآمد ثابت" اعلام کرد: با توجه به شرایط اقتصادی حاکم، کمبود نقدینگی در اقتصاد و پیامدهای کسری بودجه دولت بهنظر میرسد وضعیت مذکور به تشدید نوسانها در بازارهای مالی منجر شود.از اینرو در راستای کاهش ریسک سرمایهگذاری ذینفعان، لازم است توجه بیشتری نسبت به توسعه صندوقهای بادرآمد ثابت صورت پذیرد. صندوقهای سرمایهگذاری به یک نهاد تخصصی در مدیریت دارایی گفته میشود که با جمعآوری نقدینگی با توجه به تمهیداتی از پیش تعیینشده و با فهرست ترکیب دارایی مشخص اقدام به سرمایهگذاری در بسترهای متنوع مالی میکند تا بتواند به مشترکان یا سرمایهگذاران بازدهی مناسبی را پرداخت کند.
این سود ها از منظر ریسک در رده سپردهگذاری بانکی بازدهی نسبتا بیشتری را به سرمایهگذاران ارائه میکنند.یکی از انواع صندوقهای سرمایهگذاری با درآمد ثابت است و با توجه به ضوابط سازمان بورس، بخش اعظم دارایی را در اوراقبهادار درآمد ثابت، گواهی سپرده های بانکی و سپرده بانکی استفاده میکنند. با توجه به این ترکیب دارایی، صندوقهای درآمد ثابت این قابلیت را دارند که سود تقریبا ثابتی را به سهامداران عرضه کنند. بههمیندلیل از لحاظ ریسک در رده پایین و از لحاظ بازدهی در رده بالاتر از سود سپردههای بانکی قرار میگیرند.
با توجه به مخاطب خاص صندوقهای سرمایهگذاری با درآمد ثابت که ریسکگریز و دارای انتظار کمتری از بازدهی در مقایسه با صندوقهای سهمی با ریسک و بازدهی هستند ترکیب دارایی این صندوقها از سوی مقام ناظر بهاینترتیب تعیین شده که حداقل و حداکثر 70 و 95 درصد از سرمایه را روی اوراق مشارکت، سپردههای بانکی، گواهی سپرده بانکی و سایر اوراقبهادار با درآمد ثابت سرمایهگذاری میکنند. بنابراین این صندوقها براساس ضوابط سازمان بورس مکلف به خرید 5 تا 30 درصد سهام نیز هستند و با اساس فعالیت صندوقهای با درآمد ثابت که قابلیت تحمل ریسک کمتری را نسبت به صندوقهای سهمی دارند، مغایرت دارد.
ترکیب دارایی صندوقهای سرمایهگذاری، میزان ریسکپذیری دارنده واحد را مشخص میکند و بر اساس بررسی اطلاعات خاص در مورد موضوعاتی مانند تخصیص دارایی، تحمل ریسک و الزامات نقدینگی که در بیانیه سیاست سرمایهگذاری گنجانده شده، تعیین میشود. بیانیه سیاست سرمایهگذاری سندی است که بین مدیر سبد سهام و مشتری تهیه میشود و قوانین کلی را برای مدیر مشخص میکند.
این بیانیه اهداف کلی سرمایهگذاری و مقاصد مشتری را ارائه میدهد و استراتژیهایی را که مدیر باید برای دستیابی به این اهداف بکار گیرد، توضیح میدهد. هرچند این ترکیب از سوی سازمان بورس به مدیران صندوقهای سرمایهگذاری با درآمد ثابت ابلاغ میشود اما مسئولیت تعیین این ترکیب برعهده مدیر صندوق است.
چهار نکته مهم در صندوقهای با درآمد ثابت
اول تکلیف به خرید اوراق دولتی با سود تعیینشده و معمولا پایینتر از بازدهی مورد انتظار دارنده واحد است که بهدلیل پایین بودن سطح نقدشوندگی این اوراق، امکان فروش و جایگزینی با سایر اوراقی که بازدهی بالاتری دارند را نخواهد داشت و بهجز در تاریخ سررسید نمیتوان بر روی منابع اوراق بهمنظور تامین نقدینگی لازم برای بازپس دادن وجوه دارنده واحد حساب کرد.
همچنین همواره ریسک نکول اوراقبدهی نیز وجود دارد. دوم سپردههای بانکی که بصورت ضربدری در بانکهای تحتمدیریت صندوقهای با درآمد ثابت سپرده گذاری میشود، معمولا بهدلیل کمبود نقدینگی بانکها عملا امکان برداشت با حجم بالا وجود ندارد و به نوعی در حسابهای دو طرف قفل میشود.
سوم سرمایهگذاری در سهام این صندوقها که از پایه و اساس با ریسکپذیری ذینفعان آنها مغایر است، چنانچه بهدلیل شناسایی زیان و کاهش ارزش انجام شود منجر به کاهش سود پیشبینی شده صندوق خواهد شد. بنابراین جذابیت لازم را برای ماندگاری دارنده واحد از دست خواهد داد.
نتیجه اینکه صندوقهای سرمایهگذاری با درآمد ثابت در حجم فعلی که 500 هزار میلیارد تومان است و بیش از 75 درصد منابع تحت اختیار مدیران سرمایه گذاری را شامل میشود، ریسک بالقوهای است که با توجه به استراتژی فروش اوراق دولتی در نیمه دوم سالجاری و نیاز به جبران کسری بودجه و تامین نقدینگی لازم برای دولت، ریسک نقدشوندگی و کاهش سود پیشبینی شده صندوقهای سرمایهگذاری با درآمد ثابت بطور جدی وجود دارد. چهارم لزوم اعتبارسنجی صندوقهای سرمایه گذاری با درآمد ثابت و اعلام عمومی برای آگاهی ریسک پذیری سرمایهگذاران.
نظر شما