افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی‌ها، اثرات مالی مثبت و منفی گوناگونی را در برخواهد داشت. از اثرات مثبت آن می‌توان به افزایش نسبت مالکانه در صورت‌های مالی شرکت‌ها، امکان خروج آنها از مفاد ماده ۱۴۱ قانون تجارت و همچنین کاهش نرخ سود مورد انتظار اعتبار دهندگان شرکت به دلیل کاهش ریسک اعتباری و افزایش رتبه اعتباری آن، اشاره داشت. ازسویی دیگر به دلیل اینکه منابع نقدی جدیدی با افزایش سرمایه صورت گرفته به شرکت وارد نشده اما سرمایه ثبت شده افزایش یافته، تعهد مدیران شرکت برای ایجاد سود مورد انتظار سهامداران بر مبنای سرمایه جدید بسیار سخت‌تر خواهد بود، بنابراین از جذابیت سهام کاسته خواهد شد.
همچنین با انجام تجدید ارزیابی و افزایش ارزش دارایی‌ها، هزینه استهلاک دارایی نیز افزایش می‌یابد. از آنجاکه این موضوع ، هزینه قابل‌قبول مالیاتی محسوب نمی‌شود، درنهایت منجر به کاهش سود شرکت طی سال‌های آتی خواهد شد. اگرچه این مسئله درمرحله اول ممکن است یک نکته منفی در این فرآیند به‌نظر برسد، ولی به‌منظور حفظ قدرت سرمایه‌گذاری و اعتبار شرکت‌ها، به‌روزرسانی دارایی‌ها امری ضروری به‌نظر می‌رسد. با این شرایط، صنعت انبوه‌سازی و شرکت‌هایی که بخش عمده‌ای از دارایی‌های ثابت خود را به زمین و ساختمان اختصاص داده‌اند، می‌توانند پتانسیل قابل‌توجهی برای انجام افزایش سرمایه از محل مازاد تجدید ارزیابی دارایی‌ها بدون تحمل هزینه‌های سنگین استهلاک در سال‌های آتی داشته باشند. می توان اذعان داشت که این نوع از افزایش سرمایه برای برخی از شرکت‌ها جنبه حیاتی داشته و برای برخی دیگر، مزایایی بیش از معایب آن به همراه خواهد داشت که نمونه آن هلدینگ‌ها و شرکت‌های سرمایه‌گذاری هستند که با انجام این نوع از افزایش سرمایه، منافع بیشتری نسبت به معایب آن نصیبشان می شود. چرا که آنها، غالبا شرکت‌های زیرمجموعه خود را به بهای تمام‌شده پایینی تحت تملک خود درآورده‌اند. بنابراین فرصت به‌روزرسانی ارزش سرمایه‌گذاری‌ها در پرتفوی بورسی و غیربورسی آنها قابل‌توجه است.
ضمن اینکه سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت نیز در زمره دارایی‌های استهلاک‌پذیر آنها قرار ندارد و از این جهت هزینه‌ای به شرکت تحمیل نمی‌شود. بر این اساس، شرکت‌هایی که کمترین P/ NAV را در بازار سهام دارند، مورد توجه قرار خواهند گرفت. این پتانسیل می‌تواند به شرکت‌های فعال در صنایع بانکی، بیمه‌ای و دارویی کمک شایانی کند. بر همین اساس اگر این روش تأمین مالی کامل و صحیح به بازار سرمایه معرفی و تحلیل شود، بهترین راهکار برای خروج شرکت‌ها از رکود است و باعث احیا و تزریق نقدینگی تازه می‌شود.
- مهنوش کریم-معاون عملیات و اجرایی کارگزاری صبا جهاد
- شماره329 هفته نامه اطلاعات بورس-صفحه 6
نظر شما