سازمان توسعه و نوسازی معادن‌و صنایع معدنی ایران (ایمیدرو) نقش کلیدی و مهمی را در توسعه و گسترش شرکت‌ها و صنایع صنعتی و معدنی کشور دارد. به گفته مدیران این سازمان، در سال 98 یکی از اهداف مهم ایمیدرو در ابتدا تعریف طرح‌های توسعه و سپس واگذاری آنها به بخش خصوصی است که این مهم به نوعی موجب تقویت بخش خصوصی در بدنه اقتصاد کشور می‌شود. همچنین طرح‌های توسعه‌ای ایمیدرو عموما بخشی از یک سند بالادست بنام طرح جامع بوده و نمونه آن، طرح جامع فولاد، طرح جامع مس و آلومینیوم را می‌توان نام برد. این طرح‌ها سالانه به‌روزآوری شده و عملکرد آن سنجیده می‌شود و در صورت کاستی و نابالانسی در هر بخش از زنجیره، سازمان و بخش خصوصی اقدام به سرمایه‌گذاری به روی آن می‌کند. با نگاهی همه جانبه به بخش صنعت و معدن و با توجه به حضور گسترده شرکت‌های این حوزه در بورس، ایمیدرو را می‌توان به نوعی‌هادی بازار سرمایه کشور دانست. این مجموعه در بخش تأمین مالی نیز نگاهی تخصصی به این رکن اقتصاد دارد. برای بررسی بیشتر فعالیت ایمیدرو در موارد عنوان شده، فرصتی پیش آمد تا گفت وگویی با امیر صباغ، مدیر اقتصادی و توسعه سرمایه‌گذاری ایمیدرو انجام دهیم.
شرایط سرمایه‌گذاری‌های ایمیدرو در سال 98 چیست و چه برنامه‌هایی دارد؟
از نام ایمیدرو (سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران) مشخص است که یک سازمان توسعه‌ای است، با شرح وظایف و کار مشخص توسعه‌ای و توانمندسازی. توسعه در سازمان به فرآیند تعریف و اجرای طرح‌های توسعه برمی گردد.طرح‌هایی که خروجی آن افزایش ظرفیت تولید محصولات معدن و صنایع معدنی و اشتغالزایی است. فعالیت توانمند سازی نیز شامل فعالیت‌هایی است که باعث ارتقای توان بخش خصوصی و رقابت پذیری آن می‌شود از قبیل فعالیت‌های آموزش، حمایت‌های پژوهشی، امور ایمنی و بهبود محیط زیست و اقتصادی و پوشش ریسک و غیره. در حوزه توسعه، فعالیت کلیدی ایمیدرو رشد سرمایه‌گذاری است که عموما به کمک بخش خصوصی انجام می‌شود. طبق قانون سیاست‌های کلی اصل 44، فرآیند به این شکل است که ایمیدرو ابتدا طرح‌های توسعه را تعریف و از اقتصادی بودن آن اطمینان حاصل می‌کند. سپس از طریق فراخوان، اقدام به شناسایی و جذب شرکت‌های علاقه‌مند به سرمایه‌گذاری کرده و در نهایت بعد از به بهره‌برداری رسیدن طرح، از آن مجموعه خارج شده و آن را از طریق سازمان خصوصی سازی به بخش خصوصی واگذار می‌کند.
طرح‌های جامع مثل فولاد به عنوان اهداف استراتژیک در چه شرایطی قرار دارد؟
طرح جامع فولاد، از طریق وب سایت و فضای مجازی قابلیت دریافت دارد و گزارش عملکرد آن به‌صورت سالانه و ماهانه توسط مشاور به‌روزآوری و در اختیار قرار می‌گیرد. دقت کنیم که ایمیدرو نه تنها در زنجیره ارزش معدن و صنایع معدنی از اکتشاف گرفته تا صنایع پایین دست، مثل ورق گالوانیزه و رنگی سرمایه‌گذاری می‌کند، بلکه تولید محصولات واسطه‌ای از قبیل الکترود گرافیتی را نیز پیگیری می‌کند.البته بحث گسترده‌ای است و برای این منظور، لازم است بعضا وارد سایر حوزه‌ها مثل نفت (پترولیم کک) برای تأمین مواد اولیه صنایع شود که البته محدود است.
طرح 30 هزار تنی الکترود گرافیتی اردکان یزد در چه مرحله‌ای قرار دارد؟
ایمیدرو این طرح را با کمک فولادسازان بزرگ در دست اجرا دارد و شرکت‌های فولاد مبارکه، چادرملو، فولاد خوزستان از جمله سهامداران آن هستند. این طرح در صورت همکاری مناسب سهامداران، در اوایل سال آینده وارد فاز تولید و بهره برداری خواهد شد. در حال حاضر، بخش زیادی از تجهیزات خریداری و نصب شده و زیرساخت‌های آن آماده است. مجوز تأمین ارز از بانک مرکزی گرفته شده و مهندسی خریداری شده، مانده تجهیزات در حال سفارش‌گذاری و حمل است.
میزان سرمایه‌گذاری در این طرح چه قدر بوده است؟
میزان سرمایه‌گذاری‌ها حدود 370 میلیون یورو است که در فاز اول حدود 70 میلیون یورو هزینه شده تا کارخانه به بهره‌برداری برسد. ضمن اینکه یک سرمایه در گردش هم برای تأمین خرید مواد اولیه کارخانه نیاز است. در فاز تکمیلی بعدی نیز حدود 200 میلیون یورو دیگر باید تأمین شود.
ظرفیت مورد نیاز الکترود در کل کشور چقدر بر آورد می‌شود؟
هر تن فولاد حدود 1.5 تا 2 کیلوگرم الکترود گرافیتی مصرف می‌کند. چنانچه ظرفیت تولید فولاد در کشور 55 میلیون تن باشد، با حدود 45 میلیون تن تولید، بین 70 الی 90 هزار تن الکترود گرافیتی در افق چشم انداز مصرف می‌شود که با توسعه ظرفیت کارخانه 30 هزار تنی اردکان و یا احداث یک خط تولید دیگر امکان تأمین الکترود گرافیتی مورد نیاز فراهم خواهد شد. قیمت الکترود گرافیتی نوسان نرخ زیادی در دنیا و در کشور ما دارد و مصرف الکترود در دنیا سیر صعودی دارد. البته قیمت‌ها چند ماهی است وارد یک روند نزولی شده و با کاهش30 تا 40 درصدی مواجه هستیم که خبر خوبی برای فولادسازان کشور است.
ظرفیت معادن ما در زمینه سنگ آهن، مس و آلومینیوم و... از نظر وزنی و ارزشی چگونه است؟
کشور ما از نظر بالانس زنجیره، اوضاع خیلی بهتری نسبت به سال‌های گذشته دارد. همچنین واحدهای تولید گندله و کنسانتره آهن در ناحیه سنگان به بهره‌برداری رسیده و بخش عمده‌ای از نیاز داخل را تأمین می‌کنند. البته کمبودهای در زمینه گندله آهن برای واحدهای فولادساز در بازار وجود دارد که عمدتا ناشی از ساختار نامناسب قیمت‌گذاری محصولات بوده و با اصلاح آن، صادرات محدود و فرآیند تأمین داخلی بهبود می‌یابد. در حوزه مس، وضعیت بالانس زنجیره مطلوب بوده و شاهد کاهش روند صادرات کنسانتره مس هستیم. در حوزه آلومینیوم، شاهد کسری عرضه پودر آلومینا در بازار داخلی بدلیل محدودیت منابع معدنی بوکسیت بوده و نیازمند واردات پودر از کشورهای تولیدکننده هستیم.
ممنوعیت صادراتی ندارید؟
در حالت عمومی، خیر. البته محدودیت‌های صادراتی به منظور تنظیم بازار داخل، از سوی وزارت صمت بعضا اعمال می‌شود که مقطعی است و به‌عنوان یک چالش عمومی، قابل طرح نیست. در حوزه صادرات، در بخش آهن اسفنجی محدودیت‌هایی وجود دارد که ناشی از کوچک بودن بازارهای بین‌المللی و عمر محدود محصول تولیدی است. با این وجود، آهن اسفنجی به بسیاری از کشورها شامل هند، ترکیه و عمان صادر شده و در سال جاری تا 5 میلیون تن صادرات برنامه‌ریزی شده است.
مقاصد صادراتی که فولاد به آنها صادر می‌شود کدام کشورها هستند؟
شش مقصد صادراتی ما شامل عراق، اندونزی، تایلند، عمان، امارات و افغانستان بوده که بعضا دارای مرز مشترک با ایران هستند. نکته مهم، شروع صادرات فولاد به کشور چین است که فولادسازان را به یک بازار بی نهایت وصل کرده است. فولادسازان ایران در سال 1397 موفق به صادرات 4.2 میلیارد دلاری انواع فولاد به 63 کشور دنیا شده‌اندکه یک فرصت خوب است. به علاوه طی همان سال، 841 میلیون دلار سنگ آهن، 255 میلیون تن انواع روی و 917 میلیون دلار انواع مس نیز به کشورهای هدف صادر شد. بازار فولاد دنیا 1.8 میلیارد تن بوده و رشد سالانه بالای 6 درصد دارد و تقاضای جهانی فعلا بالا بوده و یک فرصت است.
در خصوص بزرگترین چالش صنعت فولاد که همان بازار یابی است، چه نظری دارید؟
تعرفه کشورها بر فولاد وارداتی یکی از مهم‌ترین تهدیدات صنعت فولاد دنیا و ایران است. موضوع دیگر، تحریم است که هزینه صادرات کشور را افزایش داده و بازارهای خارجی را محدود می‌کند. چالش دیگر فولادسازان، کاهش روند سرمایه‌گذاری و رشد اقتصادی در کشور است که می‌تواند بر تقاضای داخلی فولاد، اثر نامساعد گذاشته و یک تهدید برای فولادسازان خواهد بود. در درازمدت و بعد از افق چشم انداز 1404، دسترسی به مواد معدنی رقابتی (سنگ آهن پرعیار) نیز به چالش تبدیل خواهد شد.
شرایط مس به چه صورت است؟
وضعیت مس به چند دلیل، بهتر از فولاد است. اولا به دلیل خصوصی سازی نامناسب، زنجیره فولاد کشور شکسته و از بخش معدن جدا شده و باعث شده تا فولاد سازان مشکل دسترسی به ماده اولیه شامل کنسانتره و سنگ آهن را داشته باشند. چون شرکت ملی صنایع مس ایران، دارای زنجیره کاملی است، وضعیت آن به مراتب بهتر از فولادسازان خواهد بود. دوما موضوع تحولات بین‌المللی و مباحث اقتصاد کلان است. بانک مرکزی آمریکا به دنبال کاهش نرخ بهره دلار بوده و مذاکرات تجاری چین و آمریکا به‌زودی از سر گرفته می‌شود. این موضوع همزمان با محدودیت واردات قراضه مس توسط چین و تداوم کاهش ضریب TC کنسانتره مس (هزینه پرداختی معدنکاران به واحدهای ذوب)، می‌تواند نشان از وجود یک آینده روشن برای فعالان حوزه مس باشد. سوم اینکه معادن مس دنیا محدود بوده و عیار آن نزولی است که محرک قیمت مس در آینده خواهد بود. نکته چهارم و مهم، تداوم رشد تقاضای مس دنیا با توسعه خودروهای برقی و البته شهرنشینی است که باعث کسری عرضه ماده معدنی در آینده نزدیک می‌شود.
ظرفیت تولید مس چگونه است؟
تولید مس بیش از 270 هزار تن بوده که البته رو به رشد است و شرکت‌هایی از قبیل میدکو نیز اخیرا اقدام به بهره‌برداری از ظرفیت‌های تولید مس کرده اند.
طرح‌های توسعه‌ای مس در سال جاری چیست؟
شرکت ملی صنایع مس ایران بیش از 1.5 میلیارد دلار طرح توسعه‌ای در زمینه‌های مختلف دارد که شامل اسید سولفوریک خاتون آباد، ذوب خاتون آباد، آهک اهر، هیپ سونگون، واحدهای تغلیظ دره آلو و دره زار و چاه فیروزه می‌شود که به مرور زمان و طی 3 سال آینده به بهره‌برداری می‌رسد.برنامه تولید شرکت مس حدود ۲۶۰ هزار تن بوده و به نظر می‌رسد با روند صادرات مطلوب، مسئولان شرکت ملی مس از مدل‌های خلاقانه در بازارهای بین‌الملل استفاده می‌کنند. عملکرد ماه اردیبهشت مس گویای همه چیز است.
امسال ظرفیت مس را چه طور می‌بینید؟
امسال مس را خوب می‌بینم و حداقل 3 طرح توسعه‌ای در شرکت مذکور افتتاح خواهد شد. در خصوص صادرات، عملکرد چند ماه اخیر، مطلوب و فوق العاده بوده و این شرکت توانسته بخش زیادی از محصولات را پیش فروش کند. البته دقت کنیم که اولویت کشور در حال حاضر، مباحث تداوم تولید است و در کنار توسعه، باید اطمینان حاصل شود که روند تولید و ذخیره سازی مواد اولیه مورد نیاز به خوبی انجام می‌شود.
در حال حاضر وضعیت معادن به چه صورت است؟ طرح‌های اکتشافی مربوط به چه صورت هستند و قبلا به چه صورت بوده است؟
وضعیت معادن در سطح کلان بسیار خوب است و این موضوع را می‌توان در گزارشات عملکردی شرکت‌های معدنی به بورس مشاهده نمود. طبق گزارش اداره آمار، سهم معدن از GDP کشور از 1.28 درصد سال 1396 به 1.35 درصد در سال گذشته افزایش یافته و به نظر می‌رسد شاهد تداوم این سهم در سال جاری باشیم. برای رشد تولیدات معدنی کشور، توسعه ذخایر اکتشافی الزامی است. ایمیدرو چند سال است که وارد پهنه‌های اکتشافی شده و امسال حدود 300 هزار کیلومتر مربع عملکرد خواهیم داشت. این پهنه‌ها به ما نقاط امید بخش اکتشافی را می‌دهند که با تکمیل فعالیت‌های اکتشافی، به گواهی کشف می‌رسیم. ایمیدرو البته به دنبال جذب سرمایه‌گذاران بخش خصوصی در موضوع اکتشاف پهنه‌ها نیز است و شرکت‌هایی در این زمینه فعال شده‌اند. نکته مهم، بهره‌گیری از مکانیسم‌های تأمین مالی جدید است و سازمان در این راستا، به دنبال راه اندازی یک صندوق جسورانه به منظور تأمین منابع مالی اکتشاف است که یک فرصت سرمایه‌گذاری را به سرمایه‌گذاران بورس ارائه می‌کند.پس از اکتشاف، زنجیره ارزش معدنی در کنار ذخیره شکل گرفته و شاهد رشد تولیدات معدنی در کشور خواهیم بود. از نظر ما، وضعیت معادن بخصوص در حوزه فلزی خیلی خوب است و در آینده بهتر نیز می‌شود. البته رکود بخش ساختمان باعث نگرانی بوده و بر معادن مرتبط با این زنجیره اثر نامطلوب دارد.
در خصوص سنگ آهن مشکل نداریم؟
طرح جامع فولاد به ما می‌گوید ذخیره سنگ آهن کشور در کمتر از 10 سال پس از افق چشم انداز به اتمام می‌رسد و لازم است روی ذخایر عمیق و کم عیار تر، سرمایه‌گذاری کنیم. دقت کنیم که بخشی از مشکل کمبود سنگ آهن در بازار ناشی از عدم قیمت‌گذاری مناسب سنگ آهن است. مثلا قیمت گندله در دنیا 27 درصد قیمت فولاد بوده و این رقم در ایران در سطح 21.5 درصد است. در خصوص کنسانتره آهن نیز قیمت داخلی 13 درصد شمش فولاد و در خارج 23 درصد است. بدیهی است که در این شرایط، تولیدکنندگان سنگ آهن ترجیح می‌دهند محصول خود را صادر کنند که لازم است وزارت صمت در جهت اصلاح فرمول قیمت‌ها، اقداماتی را لحاظ دارد.
برای صنعت سرب و روی مشکل خاک داریم؟
بله، البته اگر معدن سرب و روی مهدی آباد در سال آینده وارد مدار تولید شود، بخش عمده‌ای از مشکل برطرف خواهد شد. فرآیند جذب سرمایه‌گذار مهدی آباد طولانی بود و در آن اختلاف وجود داشت. سرمایه‌گذار قبلی را به دلیل کم کاری تعویض کردیم و سرمایه‌گذار جدید در قالب کنسرسیوم مشغول کار شده است.
عیار آن چقدر است؟
بر اساس اکتشافاتی که تاکنون انجام شده معدن مهدی آباد استان یزد دارای ذخیره ۳۴۲ میلیون تنی سرب و روی با عیار متوسط ۵.۵ درصد روی و ۲ درصد سرب و همچنین ذخیره ۱۱۳ میلیون تن باریت با وزن مخصوص متوسط ۸.۳ گرم بر سانتیمتر مکعب است.
در حال حاضر واردات خاک از ترکیه داریم؟
به صورت محدود واردات داریم، حتی برخی شرکت‌های ایرانی در ترکیه معدن گرفته اند. البته فرآیند واردات خاک از ترکیه یک فرآیند بلندمدت برای کشور ما نبوده و نیست. ترک‌ها به مرور زمان صادرات خاکشان را کنترل می‌کنند و دیر و یا زود به دنبال اشتغال و ارزش افزوده خواهند بود؛ یعنی واحدهای ذوب را احداث خواهند کرد و ارسال خاک به ایران را محدود می‌کنند. البته تا آن زمان مهدی آباد به مدار می‌رسد و صنعت روی پایین دست ما را تأمین می‌کند.
در خصوص پودر آلومینا چطور؟
در خصوص پودر آلومینا، واحد جاجرم را داریم که ۲۰ تا ۳۰ سال ذخیره بوکسیت دارد. معدن جاجرم به علاوه بوکسیت کم عیار نیز داشته که در حال کار بروی مطالعات احداث یک طرح تولید پودر از این محل هستیم. دقت کنیم که واحد تولیدی آلومینای ایران در جاجرم در بورس نیست و دولتی است و ماهیتی انحصاری در تأمین نیاز واحدهای آلومینیومی دارد. البته در کنار این واحد، یک طرح تولید آلومینا از نفلین سراب و همچنین یک طرح تولید آلومینا از بوکسیت وارداتی نیز در ایمیدرو وجود دارد.
ظرفیت جاجرم چقدر است؟
شرکت آلومینای ایران سالانه 250 هزار تن پودر تولید می‌کند که 35 درصد نیاز کشور در حال حاضر از این محل تأمین شده و مابقی نیاز به پودر، وارد می‌شود. البته دقت کنیم که با بهره‌برداری از طرح‌های جدید تولید شمش آلومینیوم در کشور شامل سالکو و آلومینیوم جاجرم، ظرفیت تولید آلومینیوم به میزان 336 هزار تن افزایش و از مرز 780 هزار تن عبور می‌کند که نیاز به بیش از 1.5 میلیون تن پودر آلومینا دارد.
طرح‌های توسعه آلومینا چقدر طول می‌کشد؟
حداقل 4 تا 5 سال، یکی از این واحدها 600 میلیون یورو و دیگری 800 میلیون یورو نیاز به سرمایه‌گذاری دارد و به دنبال روش‌های جدید تأمین مالی هستیم.
کدام معادن مشابه سنگان هستند؟
معدن سنگان دارای یک ذخیره 1.2 میلیارد تنی سنگ آهن بوده و همچنان در حال توسعه است. معدن گل گهر که عملاً زنجیره را به صورت کامل پیموده و از ذخیره چادرملو نیز بطور کامل در حال استفاده هستیم. اشتغال سنگان خیلی وسیع است سازمان در سنگان به کمک بخش خصوصی کار بزرگی انجام داد. همان نکته‌ای که قبلاً ذکر شد؛ یعنی منابع دولت درگیر نشد و بخش خصوصی وارد شد و کسانی ورود پیدا کردند که عموما خودشان فولاد ساز و مصرف کننده هستند. یعنی هم مشکل خوراک فولاد حل شد و هم معدن سنگ آهن توسعه پیدا کرد. زیرساخت‌ها از جمله جاده‌ها و خطوط ریلی و بیمارستان نیز به طور موازی در حال توسعه است.
راه آهن چه زمانی به آنجا می‌رسد؟
راه آهن باید دو مسیره شود تا امکان افزایش تناژ مسیر فراهم شود. سنگان مثال خوبی از نقش معدن در توسعه است. معادن این نقش را در خیلی از کشورها دارند.در آفریقا خیلی از توسعه زیر ساخت‌هایی که وجود دارد مربوط به معادن است.حتی در استرالیا، آمریکای جنوبی و پرو نیز به همین صورت است. این به خوبی در ایران نیز قابل مشاهده است. یک معدن 10 هزار اشتغال را با خود می‌کشد و یک زنجیره بزرگ صادراتی ایجاد می‌کند.
تولیدکنندگان فولاد که مشتریان معدن سنگان هستند دو مشکل را مطرح کرده‌اند. یک مورد بحث حمل و نقل ریلی است، مورد دیگر بحث کم آبی است که در شرق کشور وجود دارد چه پروژه‌ها و تدابیری برای حل این دو مشکل مخصوصاً حمل و نقل دارید؟
سنگان معادن کوچک و بزرگ متفاوتی دارد، ما در مورد معدن اصلی که یک معدن بزرگ است، صحبت می‌کنیم که واحدهای کنسانتره و گندله در زیرمجموعه آن در حال توسعه و تولید است. گلوگاه حمل و نقل درست است یعنی نمی شود بیشتر از حد بار به جاده‌ها فرستاده شود، هم بحث ایمنی و هم محدودیت بار وجود دارد و باعث ترافیک می‌شود. سرمایه‌گذاران ناحیه سنگان اخیراً تفاهم نامه‌ای با راه آهن مبنی بر توسعه خطوط ریلی امضا کرده اند و قصد دارند در آینده سرمایه‌گذاری کنند و بارشان را از طریق خطوط ریلی حمل و جا به جا کنند. در مورد کم آبی باید بگویم آنجا یک منطقه خشک است و آب مورد نیاز باید منتقل شود. بحث استفاده از پس آب شهرهاست که به عنوان نمونه، در فولاد مبارکه اصفهان استفاده شده است. در معدن سرب و روی مهدی آباد نیز قرار است از پساب شهر یزد، استفاده شود که در شیلی و پرو و دیگر نقاط جهان هم استفاده شده است، ولی در ایران ۵-۶ سال است که این روش مرسوم شده است. استفاده از پس آب شهرهای بزرگ ناحیه سنگان مشهد در اولویت است و مجوز آن نیز گرفته شده است که خطوط انتقال آن باید احداث شود. برای کوتاه مدت چاه‌هایی وجود دارد که تأمین کننده آب مورد نیاز خواهد بود.
ظرفیت تولید گندله سنگان چقدر است؟
سازمان به کمک بخش خصوصی در ناحیه سنگان، ایجاد ظرفیت 17.5 میلیون تن کنسانتره و 15 میلیون تن گندله را در دست احداث دارد که بخش عمده آن تکمیل و وارد فاز تولید شده است. بانک پارسیان (5 میلیون تن)، فولاد مبارکه (5 میلیون تن)، فولاد خوزستان (2.5 میلیون تن) و فولاد خراسان (2.5 میلیون تن) از جمله سرمایه‌گذاران این ناحیه هستند.
در خصوص افزایش ظرفیت تولید در شرکت معادن احیا که شرکت اصلی است روایت‌های مختلفی وجود دارد. برخی می‌گویند ۵۰۰ هزار تن برخی دیگر ۷۰۰ هزار تن، خود مدیر عامل مجموعه یک میلیون تن را عنوان کرده است و در این مورد شفافیت وجود ندارد. نظر شما چیست؟
نظری ندارم، شرکت باید شفاف سازی انجام دهد و حتماً بازرس‌هایی در بورس هستند و این‌ها را کنترل می‌کنند قوانینی هم وجود دارد که اگر اطلاعات شرکتی شفاف نباشد سهام را نگه می‌دارند و نمادش را متوقف می‌کنند. همکاران ما در بورس می‌توانند از این ابزار استفاده کنند و یک شرکت را مجبور کنند که هم پیوسته تحولات شرکت را اطلاع رسانی کند و هم دیتاهای نادرست را اصلاح کند و گزارش دهد. این سوال را باید از سازمان بورس بپرسید چون شرکت خصوصی است و ارتباطی با ما ندارد.
در خصوص صادرات وجه حاصل از فروش با توجه به تحریم‌ها چگونه است؟ ریالی است یا دلاری؟
ابلاغیه دولت این است که شرکت‌های معدن و صنایع معدنی راساً باید خودشان صادر کنند و در غیر این صورت، مسئول بازگشت ارز تجار خریدار محصول خواهند بود. شرکت‌ها به‌صورت فوب می‌فروشند و قبل از تحویل اسناد اصل، کل پول را با مشتری تسویه حساب به صورت ارزی می‌کنند. در برخی موارد نیز محصول معدن و صنایع معدنی صادراتی به صورت تبادل، با کالای وارداتی دیگر مبادله می‌شود.
بحث تبادل که گفتید یک محصول را صادر و قطعات و تجهیزات را وارد می‌کنید، آیا در سامانه نیما قابل انجام است؟
بله سامانه نیما به روزرسانی شده و متناسب با شرایط روز در حال عمل است. در حال حاضر هم در ثبت سفارش مبادله کالای داریم و هم امکان تسویه حساب با نیما، البته دقت کنیم که معاملات کالایی صرفا محدود به ایران نبوده و فرضا در آمریکا سالانه بیش از 10 میلیارد دلار مبادله کالا.کالا داریم.
در تأمین مالی چقدر نگاهتان به بازار سرمایه است؟
خیلی زیاد، ما کمیته سرمایه‌گذاری و تأمین مالی در داخل سازمان داریم که خبرگان بازار سرمایه عضو آن هستند، آقای غریب پور رئیس کمیته هستند. کمیته هر دو هفته یکبار تشکیل جلسه می‌دهد و طرح‌های مختلف مطرح می‌شود و نگاهمان نیز کاملاً بازار سرمایه‌ای است. از شرکت‌های تأمین سرمایه دعوت می‌کنیم که در کمیته حاضر باشند و مدل‌ها را ارائه کنند. به دنبال ایجاد یک صندوق جسورانه برای فعالیت‌های اکتشافی هستیم که ارزش آن ممکن است به 1500 میلیارد تومان برسد.به علاوه به دنبال ایجاد صندوق طلا در بورس هستیم تا طلای تولیدی خود را از آن طریق عرضه کنیم.
عدد تأمین مالی‌تان از طریق بازار سرمایه مشخص است؟
ایمیدرو روی احداث طرح‌های بزرگ مقیاس متمرکز است. در حال حاضر بیش از 10 میلیارد دلار طرح توسعه‌ای تحت کنترل داشته و نزدیک به 3 میلیارد دلار آن در سال جاری به بهره‌برداری می‌رسد. تأمین مالی طرح‌ها فعلا روی مکانیسم فاینانس متمرکز است. مشکل تأمین مالی از بازار سرمایه، تأمین ریال است که در حال حاضر، در شرکت‌ها به حد کفایت وجود دارد. این در حالی است که طرح‌ها به ارز نیاز دارند و باید راهکاری برای تبدیل آن پیدا کرد به همین دلیل در حال کار روی مدل‌هایی در این خصوص هستیم.
با توجه به این که امسال با عنوان رونق تولید نام‌گذاری شده و با توجه به این که ایمیدرو در صنایع استراتژیک دست بازی دارد و بیشترین صنایع بزرگ مثل فولاد را در زیر مجموعه خود دارد، نقش این سازمان در تحقق این شعار چقدر است؟
تکمیل طرح‌های نیمه تمام و اکتشافی و رشد تولید اولویت اول ماست. این موضوع هم اشتغال و سرمایه‌گذاری را بهبود می‌بخشد و هم می‌تواند منابع ارزی و صادراتی و البته مالیاتی در اختیار کشور قرار دهد که یک فرصت است. برای تحقق این اهداف، برنامه ریزی کافی صورت گرفته است و بسیار امیدواریم به اهداف سال جاری دست یابیم.
- شماره ۳۱۴ هفته نامه اطلاعات بورس - صفحه ۱۴
نظر شما