به گزارش بورس نیوز، امروز اول اسفند است، روزهایی که همه سرمایه گذاران و سهامداران به مذاکرات فشرده و دیدارهای دو و چند جانبه تیم مذاکره کننده هسته ای ایران با گروه 1+5 چشم دوخته بودند و این فشار روانی و هیجانات در روزهای پایانی سال به اوج خود رسید تا نفس ها بیش از پیش در سینه ها حبس شود.
روزهایی که نفت WTI در محدوده 50 سنت نوسان می کرد و قیمت فلزاتی همچون مس به پایین ترین سطح خود طی سال های اخیر رسیده بود.
سال 94 هم آغاز گردید و روز 13 فروردین بود که اولین گام برای حصول توافق نهایی با صدور بیانیه مشترک هسته ای در لوزان سوییس برداشته شد تا سرمایه گذاران و سهامداران نا امید از بهبود وضعیت بازار سرمایه و پس از یک سال و نیم پیگیری روند فرسایشی، آن را نشانه ای برای امکان حل مشکلاتی بدانند که مدت ها کل کشور و به ویژه اقتصاد و بورس را درگیر خود ساخته است.
طی این مدت اخبار مثبت نیز یک به یک آمد که همگی این اخبار مهر تأییدی بود بر افزایش احتمال حصول توافق نهایی و بهبود در روابط خارجی کشور؛ آنچنان که ظریف در آخرین اظهار نظرهای خود اعلام کرد "من و جان کری 18 ماه وقتمان را هدر ندادیم که کاغذی را به کشورهایمان ببریم و آن را پاره کنیم."
اما آنچه در واقعیت رخ داد، عکس انتظارات فعالان بازار سرمایه و سرمایه گذاران بورسی بود. چراکه با وجود آنکه در بازار اخبار مثبت به گوش می رسید، شاخص کل و قیمت سهام در جهتی عکس، روند نزولی را سپری می کردند.
حتماً به خاطر دارید که این حرکت خلاف جهت بین اخبار و قیمت سهام یادآور چه روزهایی است؟
بله، درست است. سال 91 و 92 بود که حتی وقتی اخبار منفی و نگران کننده به گوش می رسید، قیمت سهام بدون توجه به آن همچنان بر حرکت در مدار صعودی پا فشاری می کرد. اما گویا این بار قرار است اتفاق در جهت دیگری بیفتد.
بورس به دنبال اطمینان خاطر!
بدین ترتیب با وجود اینکه روزانه اکثر قریب به اتفاق اخباری که در بازار منتشر می شود، مثبت و امیدوار کننده است، با این حال بازار سهام نسبت به آنها واکنشی منفی نشان می دهد تا شاید این شک در ذهن ها قوت بیشتری گیرد که گویا انتظار تالار نشینان چیزی فراتر از حصول توافق و صدور بیانیه لوزان بوده و آن لزوم حاکمیت اعتماد و اطمینانی است که ماه هاست بازار در جست و جوی آن به سر می برد.
برگشت به عقب ....
امروز شرایط سیاسی و اقتصادی کشور درحالی به نسبت گذشته و حداقل در مقایسه با ابتدای اسفند ماه سال 93 بهتر شده که قیمت سهام به سطوح قبلی خود برگشته است. بطوریکه می توان گفت امروز در مقایسه با اسفند ماه اخیر هیچ تفاوتی در قیمت سهام وجود ندارد و اکثر سرمایه گذاران در این مدت جز ضرر هیچ عایدی دیگری نداشته اند.
به عنوان مثال بانک صادرات در حالی طی روز گذشته با کاهش قیمت تا 837 ریال تا تشکیل صف فروش سهام نیز پیش رفت که پیش از این در تاریخ 27 اسفند ماه سال قبل از این سطح قیمتی عبور کرده و حتی تا قیمت 1075 ریال بالا رفت.
در گروه خودروسازان هم شرایطی مشابه رقم خورد؛ بطوریکه "خودرو" دوباره به قیمت سهام خود در ابتدای اسفند ماه عقب گرد کرد؛ گرچه در همین بازه حتی تا نزدیک 312 تومان هم افزایش یافته بود.
"تاپیکو" نیز به عنوان هلدینگ پتروشیمی ها در حالی تا 277 تومان رشد قیمت را تجربه کرد که امروز در قیمت 223 تومان روندی منفی در اختیار داشت و به سطح قیمتی سهام خود در پایان اسفند ماه رسید.
مواردی از این دست در سایر گروه ها نیز بی شمار است و در حالی شاخص به سطوح خود در اوایل اسفند ماه برگشته که با نیم نگاهی به سایر متغیرها و مؤلفه های اثرگذار بر بازار سرمایه به وضوح می توان بهبود بسیاری از شرایط را نظاره کرد. چراکه طی این مدت بهای نفت WTI از حدود 50 دلار به 60 دلار رسیده و بهای فلزات اساسی در بازارهای جهانی نیز رو به رشد بوده است. به عنوان مثال قیمت هر تن فلز مس از 5700 دلار با رشد حدود 11.5 درصدی تا 6361 دلار رشد کرده است.
در حوزه اقتصاد کلان داخلی نیز هفته گذشته شاهد تصویب کاهش دو درصدی نرخ سود سپرده های بانکی در شورای پول و اعتبار بودیم که این نرخ سه ماه دیگر مجدداً جهت تعدیل بازبینی خواهد شد.
مشکل اصلی بازار چیست؟
مصوبه ای که به دنبال کاهش نرخ رشد تورم صادر شد تا خوش بینی ها نسبت به آینده افزایش یافته و در مجموع تمامی این اتفاقات از ریسک های سیستماتیک کشور کاسته شود. اما با تمامی این تفاسیر پاسخ این سوال همچنان در هاله ای از ابهام است که واقعاً مشکل بازار سرمایه چیست و چرا واکنشی در خور این اتفاقات و اخبار مثبت مشاهده نمی شود؟
در حال حاضر عدم اطمینان و اعتماد حاکم میان سرمایه گذاران بورسی تا جایی پیش رفته که همه می ترسند که اگر توافق نهایی نیز حاصل شود آیا همین روند باز هم ادامه خواهد داشت؟
در این میان نکته جالب و البته طنز آمیز این روزهای بورس تلاش مسئولین برای جذب و ورود سرمایه گذاران خارجی است؛ حال آنکه سرمایه گذاران خودی اکثراً متضرر شده اند و دلیل این زیان برای هیچ کس مشخص نیست!
لطفاً علل را ریشه یابی کنید!
شاید وقت آن رسیده باشد که مسئولین به جای عرضه های اولیه پی در پی و معرفی ابزارهای مالی جدید، به دنبال ریشه یابی علل تداوم این روند منفی و خلاف جهت با اخبار و اتفاقات باشند. شاید اگر مسئولین امر به قول خود به دنبال اقدامات نجات دهنده بورس نباشند، بهتر نتیجه بگیریم.
روی سخنمان با رییس سازمان بورس است
آقای رییس! این بورسی که شما روز معارفه خود آن را به خودرو تشبیه کردید، ترمز بریده و در سراشیبی نزول در حرکت است. نه دیگر از اخبار مثبت اثر می پذیرد و نه از اخبار منفی تأثیر می گیرد.
آقای رییس! دیروز جنابعالی از استقبال سرمایه گذاران خارجی و تلاش برای ورود آنها به بورس سخن گفتید؛ اما درشرایطی که برای سرمایه گذاران داخلی و مشکلات آنها تمهیداتی نداریم، چه سیاستی می توان برای ماندن سرمایه گذار خارجی در بورس ارایه کرد؟
آقای رییس! چه ضمانتی وجود دارد که ضرر و زیان حال حاضر سرمایه گذاران داخلی، چندی بعد گریبان خارجی ها را هم نگیرد؟ که آنجا دیگر پای آبروی کشور در میان است.
نباید فراموش کرد که بعد از وقوع واقعه، پند و تدبیر دیگر به کار نیاید.
در پایان یادمان باشد درست است که از قدیم گفتن: "هرچه پیش آید خوش آید"؛ اما آقای رییس یک سال و نیم می شود که در بورس هرچه پیش می آید، دیگر خوش نیست!!
نظر شما