۱۳ متر بال، میلیاردها سوال؛ داستان پهپادی که ایران آن را نماد مهندسی معکوس خواند.
به گزارش صدای بورس،پهپاد شاهد۱۷۱ که در رسانههای ایران با نام سیمرغ هم شناخته میشود، یکی از نمادهای تلاش کشور در مهندسی معکوس پهپادهای پنهانکار بهحساب میآید.
این پهپاد از لحاظ ظاهری و مفهوم طراحی شباهت زیادی به پهپاد آمریکایی RQ-۱۷۰ Sentinel دارد. بدنهای از نوع بال-بدنه با نبود دم قابلتشخیص که هدفش کاهش سطح مقطع راداری است. اگرچه صحبتهای متعددی درباره مشخصات و ویژگیهای این پرنده در رسانهها مطرح شده، اما با این حال، اطلاعات رسمی دقیق و یکسانی درباره آن منتشر نشده است.
مشخصات
سرعت: ۴۶۰ کیلومتر بر ساعت
سقف پرواز: ۱۲ هزار متر
طول: ۳ متر
ارتفاع: ۳ متر
فاصله دو سر بال: ۱۳ متر
حداکثر وزن بههنگام پرواز: ۳۰۷۰ کیلوگرم
برد عملیاتی: ۴۴۰۰ کیلومتر
مداومت پروازی: ۱۰ ساعت
ویژگیهای مهم
طراحی و الهام: شکل بدنه و طراحی پرنده (wing-body) شبیه به RQ-۱۷۰ است. بدنه بدون دم و بال پرندهمانند آن باعث کاهش سطح مقطع راداری (stealth) میشود.
ساختار و مواد: در این پهپاد از کامپوزیتهای سبک و مواد جاذب امواج رادار استفاده میشود تا قابلیت پنهانکاری افزایش یابد.
پیشران: موتور توربوفن دارد و ورودی هوای آن به شکلی طراحی شده که بازتاب راداری کمی داشته باشد.
توانمندیها
شناسایی و جاسوسی با دوربینهای پیشرفته و حسگرهای اپتیکی و حرارتی.
امکان حمل سلاح (بمبهای هوشمند و موشکهای کوچک) در برخی نمونهها.
پرواز در ارتفاع بالا و با ماندگاری زیاد.
ارتباطات رمزگذاریشده و سامانههای هدایت بومی.
کاربرد عملیاتی
استفاده برای شناسایی در مرزها و مناطق حساس.
گزارشهایی از استفاده عملیاتی آن در سوریه و خلیج فارس منتشر شده است.
ایران از این پهپاد بهعنوان نمادی از توانایی مهندسی معکوس خود یاد میکند.
مدلها و نمونهها
بهغیر از نسخه اصل شاهد-۱۷۱، یک نسخه کوچکتر و با توان رزمی بالاتر با نام شاهد-۱۹۱ هم ساخته شده است.
صنعت سرمایهگذاری در ایران طی سالهای اخیر با تحولات گستردهای روبهرو بوده و شرکتهای فعال در این حوزه، نقش مهمی در هدایت منابع مالی به بخشهای مولد اقتصاد ایفا میکنند.
نظر شما