به گزارش صدای بورس به نقل از وبسایت «کریپتو بریفینگ»، امروزه تعداد توکن‌ها از مرز ۱۴ هزار عبور کرده و ارزش بازار کریپتوکارنسی در محدوده ۲ هزار و ۳۴۰ میلیارد دلار قرار دارد. نشریه فوربز گروهی متشکل از ۲۰ رمزارز را که به نام «بلاکچین‌های زامبی» شناخته می‌شوند، شناسایی کرده است. این کریپتوها با وجود کاربرد و میزان پذیرش اندک در جهان، از ارزش بازار بسیار زیادی برخوردار هستند.
در فهرست نشریه فوربز، نام‌های مشهوری همچون ریپل (XRP)، کاردانو (ADA)، لایت‌کوین (LTC)، بیت‌کوین کش (BCH) و اتریوم کلاسیک (ETC) به چشم می‌خورند. ویژگی مشترک همه این رمزارزها این است که بدون تحقق اهداف عملی، همچنان فعال هستند.
اصطلاح «بلاکچین‌های زامبی» به پروژه‌های بلاکچینی اشاره دارد که مردگان متحرک وجود دارند اما هیچ نشانه‌ای از حیات در آنها دیده نمی‌شود. این توکن‌ها به حیات خود ادامه می‌دهند و گاه حتی به دلیل معاملات سوداگرانه و تامین مالی اولیه با افزایش قیمت هم روبه‌رو می‌شوند. به بیان دیگر، رشد قیمت آنها به دلیل پیشرفتهای فناورانه با تحقق اهداف عملی نبوده است.
تحلیلگران فوربز می‌گویند، ریپل در ابتدا برای تسهیل تراکنش‌های بانکی بین‌المللی با هزینه‌های اندک و رقابت با شبکه بانکی سوییفت راه‌اندازی شده بود، اما کاری از پیش نبرد و در این زمینه شکست خورد. حالا ریپل برای حفظ ارزش بازار خود تنها به معاملات سوداگرانه تکیه دارد و فعالیت واقعی این شبکه، درآمد اندکی دارد. ریپل واقعا بدون استفاده است اما ارزش بازار آن نزدیک به ۲۸ میلیارد دلار است. این توکن، رتبه هفتم را در فهرست رمزارزهای بزرگ دارد.
تحلیلگران فوربز افزودند: آزمایشگاه ریپل یک زامبی رمزارز واقعی است. معاملات روزانه توکن‌های ریپل همچنان ادامه دارد و حجم آن در محدوده یک میلیارد دلار نوسان می‌کند که عامل آن بیش از هر چیز معاملات سوداگرانه است. البته این رقم نسبت به چند هفته قبل تقریبا نصف شده است. در حال حاضر، نه تنها شبکه بانکی سوییفت همچنان با قدرت به کار خود ادامه می‌دهد، بلکه امروزه راه‌های بهتری برای پرداخت‌های بین‌المللی از طریق بلاکچین‌ها وجود دارد. به عنوان مثال، اسیبل‌کوین‌هایی همچون تتر که جفت‌ارز دلار آمریکا به شمار می‌رود، عملکرد بهتری در این زمینه دارد. حجم معاملات روزانه این استیبل‌کوین بیش از ۱۱۰ میلیارد دلار است.
بر همین اساس، رمزارزهایی همچون لایت‌کوین، بیت‌کوین کش و اتریوم کلاسیک هم ارزش بالایی دارند اما تقریبا بلااستفاده هستند. این رمزارزها بیش از آنکه کاربرد عملی داشته باشند، عمدتا در خدمت سرمایه‌گذاری‌های سوداگرانه هستند. این توکن‌ها اغلب نتیجه اختلاف‌نظر در جوامع توسعه‌دهنده هستند و به دلیل جایگاه تاریخی هنوز در چرخه معاملات قرار دارند. در واقع، یکی از دلایل اصلی بقای این زامبی‌ها، وجود نقدینگی است.
تحلیلگران همچنین به قاتلان اتریوم همچون تزوس (XTZ)، الگورند (ALGO) و کاردانو (ADA) به عنوان بخشی از این پدیده اشاره می‌کنند.
با وجود پیشرفتهای فناورانه و ارزشگذاری چشمگیر، این توکن‌ها از پذیرش بالا یا فعالیت گسترده برخوردار نیستند. گرچه این توکن‌ها توانمندی‌های پیشرفتهای در زمینه پردازش تراکنش‌ها ارائه می‌دهند اما در تبدیل این توانمندی به پذیرش گسترده یا جلب نظر توسعه‌دهندگان با دشواری مواجه هستند.
تحلیلگران فوربز تاکید می‌کنند که برخی زامبی‌های بلاکچین تنها به دلیل شهرت پدیدآورندگانشان مورد پذیرش و معامله قرار می‌گیرند. به عنوان مثال، کاردانو (یکی دیگر از رقبای اتریوم) در سال ۲۰۱۷ به دست چارلز هاسکینسون و پس از جدایی او از بوترین راه‌اندازی شد. آنها بنیانگذار اتریوم بودند. در واقع، علاقه به این رمزارز و معاملات آن عمدتا تحت تاثیر شهرت بنیانگذارش قرار دارد.
نشریه فوربز در بخش دیگری از گزارش خود به موضوع نبود مکانیسم‌های نظارت و حسابرسی مالی برای این توکن‌های بلاکچین می‌پردازد. این کریپتوها بدون نظارت‌های قانونی یا تعهد به سهامداران فعالیت می‌کنند. این وضعیت، تلاش برای ارزیابی ریست‌پذیری یا سلامت مالی زامبی‌های بلاکچین را پیچیده‌تر می‌کند. اتریوم کلاسیک نمونه خوبی برای این موضوع است. این رمزارز با وجود مشکلات بزرگ امنیتی، همچنان به شکل گسترده‌ای مورد خرید و فروش قرار می‌گیرد.
نظر شما