صندوقهای جسورانه ماهیت پرریسکی دارند. صندوقهایی که حجم کوچکتری از سرمایه را داشته باشند، برای متنوعسازی پرتفوی خود، اصولا باید روی استارتاپهایی که در مراحل اولیه فعالیت هستند، سرمایهگذاری کنند. بنابراین کسبوکارهایی که در ابتدای مسیر خود هستند بسیار ریسک بالایی دارند ولی به همان نسبت هم ممکن است سود زیادی داشته باشند. اما صندوقهایی که حجم سرمایه بالاتری دارند، اصولا روی طرحهایی که بالغتر هستند و داده تاریخی چند سالهای دارند، سرمایهگذاری میکنند عموما این سرمایهگذاریها ریسک کمتر و طبیعتا بازدهی کمتری هم دارند.
صندوقهای جسورانه هر کدام در حوزههای مختلفی فعالیت دارند. برای مثال صندوق جسورانه پارتیان که جزو اولین صندوقهای جسورانه بورسی کشور بود که در سه حوزه هوش مصنوعی، فناوریهای مالی و فناوری اطلاعات یا آی تی تمرکز سرمایهگذاری دارد. شرکت پردازش اطلاعات مالی پارت به عنوان مدیر صندوق فعالیتهای عمیقی در این حوزهها داشته است.
مهمترین مساله کسبوکارهای نوپا و استارتاپهایی که در این حوزه شروع به فعالیت میکنند، پس از ریسکهای عادی برای هر کسبوکار، مسائل مالی و حاکمیت شرکتی است. صندوقهای جسورانه اینجا نقش پر رنگی دارند و وقتی کنار کسبوکاری قرار میگیرند، علاوه بر اینکه نیازهای مالی آن را با تزریق سرمایه برطرف میکنند سعی میکنند با عضویت در هیات مدیره یا کادر مدیریتی شرکت راهنماییهای ارزشمندی را هم برای کسبوکار داشتهباشند تا استارتاپها با استفاده از تجارب آنها هر چه سریعتر و بهتر به رشد خود دست پیدا کنند.
ساختار صندوقهای جسورانه بیشتر روی این بحث سوار است که بتوانند رشد بهتری از بازار گرفته و حتما به رشد کسبوکارها کمک کنند. سرمایهگذارهای شرکتی اصولا سرمایهگذارهایی هستند که نیازهای شرکت مادر را برطرف میکنند تا علاوه بر اینکه سرمایهگذاری آنها سرمایهگذاری موفقی باشد، همکاری استراتژیکی را با شرکت مادر هم داشته باشند.
بعضی از صندوقهای جسورانه بورسی هستند. بازدهی صندوق جسورانه اینگونه نیست که روزانه یا ماهانه قابلیت پیگیری داشته باشد و بهترین زمان برای محاسبه بازدهی این صندوقها در انتهای عمر آن است. صندوقهای جسورانه بورسی عمر مشخصی دارند که با ساختار فعلی پنج سال به اضافه دو سال تمدید است.
برخی از صندوقهای جسورانه بورسی و غیربورسی هستند که به صورت ماهانه و سالانه nav خود را تخمینزده و بر اساس آن بازدهی صندوق را محاسبه میکنند. اما نکته این است که برای محاسبات nav صندوقهای جسورانه ساختار و سازوکار مشخص و واحدی تعریف نشده و این فرآیند با بروزرسانی ارزشگذاری استارتاپها و تخمینی از داراییهای صندوق میباشد. بهترین زمانی که میتوان بازدهی صندوق را به صورت دقیق شناسایی کرد، زمانی است که شرکت بخواهد از کسبوکاری خارج شود و مقدار سرمایهگذاریهای شکست خورده آن هم مشخص باشد.
فعالیت سرمایهگذاری صندوق جسورانه پارتیان از سال ۱۴۰۰ آغاز شده و فرآیند سرمایهگذاری صندوق به این صورت است که پس از دریافت، بررسی طرحها، تایید کمیته سرمایهگذاری صندوق، ارزیابی موشکافانه و ارزشگذاری، استارتاپ وارد مرحله حقوقی و عقد قرارداد شده و در صورتی که تمامی این مراحل با موفقیت پیش برود سرمایهگذاری انجام خواهد شد و استارتاپ جدید وارد پرتفوی سرمایهگذار خواهد شد و این مهم شروع روند پساسرمایهگذاری است. در پساسرمایهگذاری بحثهای مدیریت پرتفوی، رشد کسبوکار و در انتها خروج از سرمایهگذاری مطرح است.
- محمدرضا شیدایی - مدیر سرمایهگذاری صندوق جسورانه پارتیان
- شماره ۵۲۸ هفته نامه اطلاعات بورس
نظر شما