۲۸ دی ۱۳۹۸ - ۱۴:۵۶
چالش واکنش بیش از اندازه و عرضه‌های حبابی

سهام شناور آزاد (Free Float) بخشی از سهام شرکت است که دارندگان آماده عرضه و فروش آن هستند و انتظار می‌رود در آینده نزدیک، سهام آن قابل معامله باشد. تعیین میزان سهام شناور هم طبق فرمول مشخصی است که بر مبنای آن ابتدا ترکیب سهامداران را بررسی کرده و سپس تعداد سهامداران راهبردی را تعیین می‌کنند، در ادامه این عدد را از کل سهامداران کم کرده تا سهام شناور آزاد و درصد آن به کل سهام شرکت مشخص شود.

طبق آمار و گزارش‌های ارائه شده، بورس اوراق بهادار با 535 شرکت، 27 درصد شناوری سهام دارد و سهام شناور آزاد فرابورس ایران (به جز شرکت فرابورس ایران) به طور متوسط بین 28 تا 30 درصد است. به طور معمول در بازارسرمایه هرچه میزان سهام شناور آزاد بیشتر باشد، عمق بازار نیز افزایش پیدا می‌کند. همچنین دولت به نقدینگی نیاز دارد و با عرضه اموال منقول و غیرمنقول در بورس می‌تواند تأمین مالی انجام دهد. تحقق این موضوع در جهت خصوصی‌سازی بوده و به افزایش سهام شناور بازار کمک می‌کند. موارد مذکور بخشی از نظرات یکی از کارشناسان مجرب بازار سهام است. فرصتی کوتاه فراهم شد در خصوص برخی ابعاد سهام شناور، نظرات فرهنگ قراگوزلو، مدیر سرمایه‌گذاری شرکت مدیریت سرمایه کیان را جویا شویم.

 در خصوص ارتباط بین افزایش میزان سهام شناوری آزاد شرکت‌ها ی بورسی با توسعه بازار سهام چه نظری دارید ؟

به طور معمول در بازارسرمایه هرچه میزان سهام شناور آزاد بیشتر باشد، عمق بازار نیز افزایش پیدا می‌کند؛ بنابراین بهتر است که سیاست‌های تشویقی بیشتری برای ناشران در نظر گرفته شود تا برای انجام این مهم تمایل پیدا کنند و میزان سهام شناور مجموعه‌های خود را افزایش دهند. در حال حاضر 10 درصد معافیت مالیاتی برای شرکت‌هایی که در بورس و فرابورس حضور دارند وجود دارد اما برای ناشرانی که بیش از 20 درصد سهام شناور آزاد دارند 10 درصد دیگر نیز معافیت مالیاتی در نظر گرفته می‌شود. بر این اساس معافیت مالیاتی به ٢٠ درصد می‌رسد که به نظر اهرم خوبی برای حمایت از ناشران است.

 با توجه به نیاز اقتصاد به جذب نقدینگی و تأمین مالی، دولت چگونه می‌تواند از فرصت سهام شناوردر این خصوص استفاده بهینه کند؟

همانطور که اشاره کردید، دولت به نقدینگی نیاز دارد و در بودجه 99 نیز 50 هزار میلیارد تومان فروش از اموال منقول و غیرمنقول در نظر گرفته شده است. دولت با عرضه آنها در بورس می‌تواند تأمین مالی انجام دهد و از طرفی گام جدیدی به سمت خصوصی‌سازی شرکت‌های دولتی برداشته خواهد شد. همچنین سازوکار بازارسرمایه و انتظار پاسخگویی شفاف که سهامداران در مجامع از مدیران شرکت‌ها دارند، موجب می‌شود شرکت‌های مزبور به سمت شفافیت بیشتر رفته و فساد و تخلف کمتر شود. ضمن آنکه دیدگاه اقتصادی‌تر در این شرکت‌ها حکم‌فرما می‌شود و در نتیجه کل اقتصاد منتفع خواهد شد. در حال حاضر برنامه دولت براساس بودجه پیشنهادی بر این است که برخی شرکت‌های پالایشگاهی به صورت ETF در بازار عرضه شوند اما شاید بهتر باشد شرکت‌های دیگری که هنوز عرضه عمومی نشده‌اند، در فرآیند پذیرش و عرضه در بورس قرار گیرند.

 جذابیت این روزهای بازار سرمایه چگونه می‌تواند بستری برای افزایش شناوری سهام شرکت‌ها را فراهم کند ؟

در شرایط کنونی با توجه به اینکه بازارسرمایه برای عده بسیاری جذاب شده، بعضی صاحبان و مدیران متخلف شرکت‌های ورشکسته بازار پایه ممکن است اقدام به عرضه شرکت‌های حبابی در بازار پایه کنند. البته قوانین خوبی برای عرضه نکردن سهام مزبور به عموم مردم و خروج از سهام شرکت‌ها در دستورالعمل‌ها وجود دارد؛ بنابراین بهتر است فرآیند پذیرش شرکت‌هایی که چنین مشکلاتی ندارند و همچنان در بازار پایه هستند، در فرابورس و بورس انجام شود تا عموم مردم شناخت واضح‌تری از شرکت‌های بازار پایه داشته باشند. در ضمن دقت و بررسی بیشتر برای پذیرش بسیار حیاتی است؛ چرا که در صورتی که سرمایه شرکت‌ها کمتر از مقدار مشخصی باشد، با عرضه اولیه عمومی بسیار خرد می‌شود و ممکن است واکنش بیش از اندازه در قیمت بعد از عرضه آنها صورت گیرد و دارای قیمت‌های دور از واقعیت شوند. بنابراین بهتر است عرضه اینگونه سهام تنها از طریق عرضه به صندوق‌های مشترک سرمایه‌گذاری صورت گیرد و عموم مردم به سرمایه‌گذاری غیرمستقیم در بورس تشویق شوند.

  • زهره فدوی-خبرنگار
  • شماره 339 هفته نامه اطلاعات بورس - صفحه 5
کد خبر 411288

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
3 + 0 =