اگر واقع بینانه به موضوع بنگریم، این هفته ذهن فعالان بازار درگیر جنگ شد و ریسک بازار در نزد آنها بالا رفت. بعضی نیز با این توجیه که قیمتها کاهشی 30-20 درصدی خواهند داشت، از ابتدای هفته فروش را آغاز کردند، تا بتوانند در قیمتهای پایین تر سهام خود را جایگزین کنند؛ در چنین شرایطی فشار عرضه و کاهش قیمتها طبیعی است.
تمهیداتی مانند کاهش دامنه نوسان روزانه از 5 به 2 درصد، در چنین شرایطی میتواند به عنوان یک مسکن عمل کند. چراکه معمولا هیجان شدید باعث می شود که قیمتها از نقطه تعادلی خود فاصله زیادی بگیرند و بعدها نوسانات شدیدی را در هر دو سوی افزایشی و کاهشی شاهد باشیم. حتی در گام بعدی می توان دامنه نوسان را نامتقارن تعریف کرد و از 2- تا 5+ درصد آن را قرار داد. در چنین شرایطی افراد با اطمینان از اینکه حتی در صورت تداوم صفهای فروش نیز سرمایه آنها طی یک هفته حدود 10 درصد آب می رود، کمتر نگران می شوند، اما نباید از مهمترین دلیل این نوسانات غافل شد. آیا رشد قابل توجه شاخص در هفتههای گذشته امری طبیعی بود؟ آیا اگر قیمتها تا این حد رشد نکرده بودند، ما شاهد چنین ریزشهای سهمگینی بودیم؟ به نظر میرسد که در هفتههای گذشته امید به رشد قیمتهای سهام و ورود نقدینگی تازه نفس از سوی افراد حقیقی، باعث شده بود که قیمتها بیمحابا رشد کنند.
افزایش قیمتهای سهام شرکتها باعث شده بود نسبتهای قیمتی بازار نظیر P/E و P/S به سقفهای چند ساله خود نزدیک شوند، بدون اینکه تغییر معناداری در افق فروش و سودآوری شرکتها حادث شده باشد. از سوی دیگر طی چند سال گذشته شاهد بودیم که تعداد صاحبان سرمایههای خرد در بازار چندین برابر شده بود. شاهد این امر نیز افزایش تعداد خریداران عرضه اولیه از محدود 50 هزار نفر در سال 95 به یک میلیون نفر در سال جاری است. این رشد نشان میدهد که افراد تازه وارد زیادی با سرمایههای چند میلیون تومانی وارد بازار شدهاند. سیل عظیم این افراد در هر دو سوی رشد و نزول بنیان کن است؛ یعنی همان طور که هنگام هیجان مثبت آنها نمیتوان جلوی رشد قیمتها را گرفت، هنگام نزول نیز نمیتوان به سادگی بر آنها غلبه کرد. بنابراین مرجعی که هنگام رشد قیمتها آنها را به خرید سهام دعوت میکند، مجبور است هنگام نزول نیز فشار آنها را تحمل کند.
- محمدیوسف امینداور-مدیر سرمایه گذاری شرکت پردازش اطلاعات مالی پارت
- شماره 338 هفته نامه اطلاعات بورس - صفحه 2
نظر شما