تجدید ارزیابی دارایی‌ها، در حقیقت جایگزینی ارزش روز دارایی‌های شرکت با ارزش‌های تاریخی ثبت شده در دفاتر است. بدیهی است فاصله این ارزش‌ها به واسطه تورم بالا در ایران در برخی شرکت‌ها زیاد است. این تغییر ارزش سود نیست و تنها در شرکت‌هایی از قبیل بانک‌ها که منجر به افزایش توان ارائه تسهیلات می‌شود، می‌تواند در نهایت منجر به سود شود.
بحث معافیت مالیات تجدید ارزیابی برای شرکت‌های مشمول ماده 141، قاعدتا برای آن دسته از شرکت‌های بورسی که هم دارایی‌های لازم برای تجدید ارزیابی را در اختیار داشته و هم زیان انباشته دارند قابل استفاده است، اما این‌که تا چه اندازه منجر به تغییر محتوایی در درآمدزایی شرکت‌ها شود متفاوت است. صنایعی همچون بانک‌ها و حتی بیمه در صورت افزایش‌سرمایه از این محل به لحاظ الزامات کفایت سرمایه در وضعیت خوبی قرار می‌گیرند و پتانسیل درآمدزایی از این محل را دارند. برای برخی دیگر از شرکت‌ها لزوما این‌گونه نیست. ضمن آن که باید مد نظر داشت که اگر تجدید ارزیابی منجر به ایجاد تفاوت در هزینه استهلاک شود، بخشی از سودهای آتی را نیز کاهش خواهد داد، اما مهم‌ترین مزیت این تجدید ارزیابی مربوط و به روز بودن ارقام مندرج در صورت‌های مالی این دسته از شرکت‌هاست که ضمن اصلاح ساختار سمت راست ترازنامه به لحاظ ارزش‌های روز، اصلاح ساختار سرمایه را نیز می‌تواند بهبود بخشد.
- ابراهیم ابراهیمی-مدیر دپارتمان بازارسرمایه گروه صنعتی گلرنگ
- شماره ۲۹۴ هفته نامه اطلاعات بورس - صفحه ۱۵
نظر شما