البته یکی از معیارهای مناسب برای تطبیق وضعیت مطلوب برای شناسایی ارز پایه در هر کشور، میزان ذخایر ارزی کشورها در جهان است. همانگونه که براساس آمارهای موسسات بین‌المللی منتشره شده در سال 2017 چین با 3130 میلیارد دلار، عربستان با 1850 میلیارد دلار و ژاپن با 1260 میلیارد دلار به‌عنوان بالاترین ذخایر ارزی معرفی شده بودند، شاید گرایش بین‌المللی برای انباشت ذخایر را بدین‌گونه ارزیابی کرد که ارز پایه در سطح بین‌المللی دلار است و اکثرا برای مبادلات خود این ارز را مبنا قرار می‌دهند.
آمار رسمی و معتبر در این‌خصوص از میزان ذخایر ارزی کشورها به یورو وجود ندارد.همچنین بدلیل عدم پایداری این ارز در سطح بین‌المللی، حتی برخی از کشورهای حوزه یورو نیز پول واحد را به‌عنوان ارز پایه شناسایی نکرده و مستقلا از واحد پول سابق خود استفاده می‌کنند،که از آن جمله می‌توان به فرانک سوئیس، کرون دانمارک و سوئد اشاره داشت.
البته پس از این تصمیم( تغییر پایه ارزی از دلار به یورو )، ارز پایه برای اغلب شرکت‌های بورسی و استفاده‌کنندگان از ارز، تابعی از تغییرات قدرت پول حوزه یورو و دلار خواهد بود که تجربه گذشته نشان‌دهنده تلاطم‌های بسیار در این زمینه است.
بنابراین انتظار می‌رود برای پوشش ریسک نوسان ارزها شرکت‌ها تدابیری اتخاذ کنند. بر این اساس ابزارهایی همچون آپشن ارزی و فیوچرز می‌تواند در این زمینه راهگشا باشد که درشرایط کنونی وضعیت نظام ارزی فاقد این امکانات است. البته به نظر می‌آید، بوجود آمدن شرایط لازم ارز تک نرخی مبتنی بر عرضه و تقاضا و یا راه اندازی بورس ارز بتواند اینگونه ریسک‌ها را پوشش دهد.
شماره ۲۴۹ هفته نامه بورس - صفحه۱۵
نظر شما