همچنین دولت بریتانیا نیز در حدود سه قرن ،درگیر بدهی است. سوالی که در این‌جا پیش می‌آید این بوده که استفاده از ابزار بدهی توسط دولت‌ها آیا خوب است؟ چه میزان استفاده از ابزار بدهی می‌تواند کافی باشد؟
این‌که انتشار ابزار بدهی برای تأمین‌مالی نیازهای دولت خوب است یا بد، خود سوالی است که در کشورهای مختلف دنیا نیز به آن پرداخته می‌شود. پاسخی که در عموم کشورها به آن داده می‌شود این است که در صورتی‌که این منابع در زمینه پروژه‌های زیرساختی یا ارائه خدمات مورد نیاز کشور سرمایه‌گذاری شود بسیار خوب است. نکته‌ای که در این‌جا می‌توان به آن اشاره کرد این است که در فضای مدیریت مالی شخصی وقتی در خصوص استفاده از بدهی برای توسعه کسب و کار ،سودآوری آتی یا خرید یک تلفن همراه به‌روز صحبت می‌شود با توجه به این‌که مورد اول بازده مالی و مورد دوم بازده شخصی در بردارد، گزینه دوم توصیه می‌شود.
البته در خصوص کشورها نیز توصیه بر این است که با تأکید بر خلاء های موجود در زمینه‌های زیرساختی و وجود فرصت‌های سرمایه‌گذاری در این زمینه ،بتواند علاوه بر ایجاد بستر های رفاه برای جامعه، از محل درآمدهای آتی پایدار بازگشت سرمایه را میسر کند.حال این سوال پیش می‌آید در این صورت تا چه میزان می‌توان از این ابزار استفاده کرد. در مفید بودن استفاده از بدهی در پیش‌برد کسب وکار در میان اغلب متخصصین مالی شکی نیست. چراکه بنا به نظر صاحبنظران مدیریت مالی، استفاده از بدهی به نوبه خود منجر به نوعی برنامه‌ریزی در شرکت به منظور دستیابی به اهداف می‌شود.
حال میزان این بدهی باید به میزانی باشد که شرکت‌ها و بنگاه‌های اقتصادی قادر باشند تا اقساط آن را از محل جریانات نقدی تولیدی آتی پوشش دهند. از این‌رو می‌توان گفت رتبه اعتباری بنگاه اقتصادی یا کشور می‌تواند کمک بسزایی را در این زمینه ایفا کند. بنابراین برخی صاحبنظران از ابزار بدهی به مانند انرژی هسته‌ای یاد می‌کنند که می‌تواند هم به صورت مفید و هم به صورت مضر مورد استفاده قرار گیرد.
شماره ۲۴۲ هفته نامه بورس - صفحه۱۵
نظر شما