مصطفی محبی مجد، کارشناس بازارسرمایه/ ابتدا نگاهی خواهیم داشت به رویدادهای اقتصادی و بورسی سال 96 و بر اساس این چارچوب به پیش‌بینی بازارسرمایه در سال 97 خواهیم پرداخت. فضای بورس کشور از ابتدای سال 96 روند رو به رشدی را تجربه کرد.
در طول 6 ماه اول سال 96 شاخص کل بورس بازدهی حدود 11 درصدی را برای بورس تهران پر رنگ کرد و این در حالی است که سایر شاخص‌های متداول هم نشان از روند نسبتا متعادل بازارسرمایه در نیمه‌اول سال 96 داشتند. از جمله دلایل این اتفاق می‌توان به روند رو به رشد قیمت جهانی کالاهای اساسی اشاره کرد. همانطور که انتظار می‌رفت رشد قیمت‌های جهانی کالاهای اساسی، نوسانات نرخ ارز و عملکرد قابل قبول و بعضا عالی شرکت‌های بورسی موجب رشد قیمت سهام شرکت‌های مختلفی در بازارسرمایه شد و عمدتا رشد بازارسرمایه در این سال را رقم زد.
در مقطع انتهای سال 96 اما تصمیمات در سطح کلان کشوری در خصوص بازار غیرمتشکل پولی و بازار پول اجازه نداد تا بازارسرمایه مطابق با عملکرد شرکت‌ها صعود داشته باشد.
انتظار داشتیم حداقل سهام برخی شرکت‌های پتروشیمی، فولادی و استخراج ذغال‌سنگ به دلایل ذکر شده فوق، عایدی مناسبی نصیب سرمایه‌گذاران کند، اما در کنار رکودی که عموما در انتهای سال بر بازارسرمایه رخ می‌دهد، تعدیل انتظارات فعالان بازار در خصوص منطق سیاست‌گذاران کلان اقتصاد کشور، فرصت رشد را از بازارسرمایه گرفت.
از جمله مهم‌ترین این عوامل می توان به تناقض «عزم دولت برای فشار بر نرخ سود بانکی و تنظیم بازار پولی» در کنار «عزم دولت برای کنترل بازار ارز» اشاره کرد. انتشار اوراق‌بهادار با نرخ 20 درصد به منظور کنترل بازار ارز بخشی از تلاش‌های مستمر دولت برای کنترل بازار پول و هدایت نقدینگی به سمت «رونق اقتصادی» را زیر سوال برده است.
اما بازارسرمایه در سال 97 تحت‌تاثیر دو عامل قرار دارد. بسته به قدرت اثرگذاری هر کدام، بازارسرمایه در سال آتی عملکرد مشخصی خواهد داشت. عامل اول موضوع عملکرد طیف خاصی از شرکت‌های بورسی است که به واسطه تغییرات نرخ ارز، نرخ‌های جهانی فروش محصولات، قیمت تمام شده تولید و مدیریت صحیح شرکت، به لحاظ بنیادی انتظار رشد بالایی از آنها داریم. عامل‌دوم خود به سه بخش تقسیم می‌شود. بخش‌اول متاثر از شوک‌های سیاست خارجی دولت امریکاست که تاکنون فاقد یک الگوی سیاست خارجی مشخص و منسجم بوده است.
بنابراین همین امر تحلیل رفتارهای خارجی این کشور بر ایران را با پیچیدگی بیشتری همراه می سازد. بخش‌دوم مربوط به عملکرد دولت است. به نظر می‌رسد افزایش نرخ ارز از یک‌سو و تحریک بازار مسکن به منظور خروج از رکود بخشی از برنامه‌های دولت در نجات بخشی از نظام بانکی از بحران باشد. امیدواریم تصمیمات اخذ شده در این دو حوزه با در نظر گرفتن «آستانه کنترل» در هر کدام از این بازارها اخذ شود. در کنار این عوامل حتی بودجه عمرانی کشور در کنار بزرگ شدن بازار بدهی نیز می تواند فضای نه چندان مثبتی بر بازارسرمایه حاکم کند.
امیدواریم سهامداران و فعالان اقتصادی در نظر داشته باشند که در حال حاضر بسیاری از شرکت‌های بورسی ارزش بازاری کم‌تری از ارزش ذاتی خود دارند و در نظر داشته باشند حال و روز امروز اقتصاد ایران تضمین نمی‌کند نرخ سود بانکی «بدون ریسک» قابل دریافت باشد. با در نظر گرفتن پتانسیل‌های این شرکت‌ها، اعتقاد دارم سرمایه‌گذارانی که در این مقطع حساس بازارسرمایه سهامداری کرده و یا به صورت غیرمستقیم در صندوق‌های سرمایه‌گذاری، سرمایه‌گذاری می کنند، نتیجه بهتری از سرمایه‌گذاران بازار ارز و بانکی خواهند گرفت.
- ویژه نامه نوروز ۹۷ هفته نامه بورس
نظر شما