روند صعودی سوددهی لیزینگ ایران و شرق

 

مروارید اسلامی؛ هفته نامه اطلاعات بورس/ شرکت لیزینگ ایران و شرق با سرمایه 300 میلیارد ریالی در تاریخ 15 مهر ماه 10 درصد از سهام خود (30 میلیون سهم) را در فرابورس ایران عرضه کرد. این شرکت که با نماد «ولشرق» در گروه واسطه‌گری‌های مالی و پولی، زیرگروه لیزینگ مالی قرار دارد، هفتمین شرکت جدید سال جاری است که هر سهم آن ۱۵۷ تومان کشف قیمت شد و با 119 هزار نفر متقاضی، از آن به‌عنوان رکورد جدید در تعداد خریداران شرکت‌های تازه‌وارد یاد شد. موضوع اصلی فعالیت شرکت عبارت است از تأمین مالی مشتری از طریق تهیه کالا اعم از منقول و غیر منقول توسط شرکت لیزینگ و واگذاری آن به مشتری در قالب یکی از قراردادهای اجاره به شرط تملیک و فروش اقساطی. فعالیت این شرکت عمدتا در حوزه لیزینگ تجهیزات و تاسیسات ساختمانی، تجهیزات پزشکی، تجهیزات عمومی و اداری و همچنین تجهیزات صنعتی است. فعالیت فرعی شرکت نیز خرید و فروش انواع اوراق بهادار به منظور مدیریت نقدینگی در چارچوب قوانین و مقررات و دستورالعمل‌های ذی‌ربط است. لازم به ذکر است که شرکت انتشار اوراق مشارکت را در برنامه دارد که میزان کل اوراق 40 میلیارد تومان است و تاکنون 16 میلیارد تومان آن توسط سهامدار عمده پرداخت شده و 24 میلیارد تومان هم با انتشار آن تأمین می‌شود. این اوراق چهار ساله است و سود آن ماهانه با نرخ 18 درصد پرداخت می‌شود.

هفته‌نامه بورس به منظور بررسی عملکرد و نحوه فعالیت شرکت لیزینگ ایران و شرق با

محمدتقی صافدل، مدیرعامل این شرکت گفت‌وگویی انجام داده است که شرح آن را در ادامه می‌خوانید.

عرضه سهام شرکت لیزینگ ایران و شرق در فرابورس را چطور ارزیابی می‌کنید؟

لیزینگ ایران و شرق در روز عرضه رکورد پیشین حضور خریداران در عرضه‌های اولیه را شکست به طوری که 119 هزار و 907 خریدار برای خرید سهم حضور یافتند.

 پیشتر گفته شده بود که شرکت برنامه افزایش سرمایه دارد ولی به بعد از عرضه موکول می‌شود. آیا این برنامه در سال جاری دنبال می‌شود؟

افزایش سرمایه همیشه به عهده سهامداران است. منظور از سهامدار، سهامدار عمده است که نقش اساسی را دارد. سهامدار عمده شرکت لیزینگ ایران و شرق به دنبال مذاکراتی که با بورس داشت، به این نتیجه رسید که افزایش سرمایه را به بعد از عرضه موکول کند. پس از آن، هیأت مدیره مصوب می‌کند و به مجمع می‌رود، مجمع هم اجازه تشکیل جلسه را می‌دهد و پس از آن هم سایر مراحل دنبال می‌شود.

 قطعا برایش طرح توجیهی دارید. آیا گزارش آن تهیه شده است؟

بله، تهیه شده است.

 مصوبه هیأت مدیره هم شده است؟

بله

 پس فقط باید مصوب مجمع شود؟

خیر؛ حسابرس هم باید آن را تایید کند و در صورت نیاز، اصلاحات انجام شود و پس از تایید حسابرس، به سهامدار ارائه می‌شود. سهامداران تشکیل جلسه مجمع می‌دهند و سایر مراحل طی می‌شود. حتما افزایش سرمایه خواهیم داشت اما زمان آن مشخص نیست.

 افزایش سرمایه به شرکت‌های لیزینگ کمک می‌کند؟

افزایش سرمایه بهترین ابزار پولی و اهرم مالی است.

 شرکت لیزینگ ایران و شرق اولین اوراق مشارکت بخش خصوصی واقعی را در سال 1388 منتشر کرد. چرا دیگر از این ابزار استفاده نکردید؟

تلاش کردیم که overlap کنیم یعنی وقتی اوراق قبلی سررسید شد، اوراق بعدی را با رقم بیشتری منتشر کنیم. مهمترین مرحله، گرفتن تأییدیه یک طرح از حسابرس است که این کار هم انجام شد اما منتشر نشدن آن، دلایل مختلفی داشت؛ این یک کار مشارکتی است (۴۰ درصد را سهامداران پرداخت می‌کنند و ۶۰ درصد از بیرون تأمین می‌شود.) تا زمانی که آورده در صورت مالی نمایان نشود، عملیاتی نمی‌شود.

ضمن آنکه ما مجبور شدیم یک بار دیگر طرح بنویسیم چون از یک سال گذشت و عملیاتی نشد و به همین دلیل باید دوباره طرح می‌دادیم. تاییدیه طرح جدید هم اخذ شد اما دوباره به یک دلیل دیگر، اوراق منتشر نشد. زمانی بود که سازمان بورس از اوراق مشارکت استقبال نمی‌کرد. ما حتی گفتیم که حاضر هستیم هر درصد که بورس بگوید، یک درصد بیشتر سود بدهیم که آنها مخالفت کردند چون اوراق منتشره توسط سایرین زیر سوال می‌رفت. اوراقی که اشاره کردید، سود ۱۷ درصد داشت اما وضع اقتصادی به نحوی شد که ما پیشنهاد سود ۲۰ درصد دادیم.

 سود و درآمد شرکت نسبت به سال گذشته بیشتر شده است. دلیل آن چیست؟

گردش کار بیشتر شده است. در لیزینگ، دوره گردش مدام بالا می‌رود؛ یعنی پولی بابت تسهیلات داده می‌شود و بعد از آنکه پول با اقساط به شرکت برگشت، دوباره بابت تسهیلات بیرون می‌رود. بنابراین پول به صورت تصاعدی بیرون می‌رود. ضمن آنکه تسهیلات بانکی دریافتی هم وارد چرخه می‌شود. بنابراین سود سال جاری حاصل تلاش بیشتر است.

 فعالیت فرعی شرکت، خرید و فروش انواع اوراق بهادار ذکر شده است. لطفا درمورد این فعالیت توضیح دهید.

نگاه شرکت به هیچ وجه روی این فعالیت‌های فرعی نیست ولی باید از خواب سرمایه جلوگیری کنیم که خودش یک سود است. شرکت مشتریان با ارقام پایین ندارد چون توسعه و بزرگ شدن اندازه آن از اهداف مورد نظر بوده است و به این منظور باید زیرساخت را آماده می‌کرد و این کار انجام شد. مشتریان شرکت تسهیلات میلیاردی می‌خواهند. فضای کاری به نحوی مدیریت شد که مشتریان هم متناسب با شرکت بزرگ باشند.

 یعنی بازار هدف را شرکت‌های بزرگ در نظر گرفتید؟

بله؛ حتما بالای 100 میلیون تومانی هستند. به‌طور کلی، نگاه مدیریت شرکت این است که به سمتی نرود که فعالیت فرعی، شرکت را گرفتار خود کند و بازار را از دست بدهد. بنابراین، تلاش بر این است که خواب پول و سرمایه نداشته باشیم که به شدت سود را آسیب‌پذیر می‌کند، همچنین سعی می‌کنیم که با بانک‌ها تعامل کنیم، حتی اگر با یک درصد سود کمتر سپرده کنیم، وصول و بازخرید آن با سهولت بیشتری انجام می‌شود و آن یک درصد هم پوشش داده می‌شود. نگاه و سیاست لیزینگ ایران و شرق اینگونه است.

 با توجه به پیش‌بینی بودجه شرکت منتهی به 30/9/96 یعنی پایان سال مالی و با توجه به گذشت مدت زمان 10ماهه از فعالیت سال مالی شرکت، چه نظر و استدلالی برای تحقق بودجه دارید و فکر می‌کنید با توجه به زمان باقیمانده بتوانید به برنامه‌های پیش‌بینی‌شده برسید؟

اگر به صورت‌های مالی سال‌های قبل هم نگاه شود، مشخص می‌شود که شش ماه اول، دوره ضعیف‌تری نسبت به شش ماهه دوم است؛ به این دلیل که سال مالی شرکت لیزینگ ایران و شرق اول دی ماه شروع می‌شود و این زمان مصادف است با موقعی که ماه‌ها و روزهای آخر سال شمسی فرارسیده است و هم در سه ماهه دوم که مصادف با تعطیلات آخر سال و آغاز برنامه‌ریزی متقاضیان تسهیلات برای شروع سال جدید است؛ تا متقاضی کارهای مربوط به تشکیل پرونده را انجام دهد و تقاضای خود را ارائه کند، مدت زمانی طول می‌کشد. ضمن آنکه باید توجه داشت پولی که لیزینگ پرداخت می‌کند، با وثیقه مبادله می‌شود؛ اگر این وثیقه ضمانت‌نامه بانکی باشد، زمان کمتری (حدود یک یا دو هفته) به طول می‌انجامد اما اگر وثیقه ملکی باشد، حداقل یک ماه زمان می‌برد. بنابراین کسی که اردیبهشت ماه درخواست دهد، ممکن است پرداخت آن به ماه خرداد برسد. باید توجه داشت که شرکت دو نوع درآمد دارد؛ یک درآمد همزمان با پرداخت تسهیلات 9 یا 10 درصد است که پس از عملیات پرداخت برای شرکت سود شناسایی می‌شود که تحت عنوان تخفیف است و از فروشنده محصول دریافت می‌شود. بقیه آن، به ازای هر ماه که مشتری قسط می‌دهد، شرکت بابت تسهیلات معادل 21 درصد سالانه سود آن را شناسایی می‌کند.

نکته دیگری که در لیزینگ درخصوص درآمد وجود دارد، در بحث پیش‌بینی است؛ شرکت یک پرتفوی را در پیش‌بینی خود ارائه می‌دهد. در این پیش‌بینی به‌عنوان مثال فروش ساختمان وجود دارد. می‌دانید که لیزینگ تسهیلات می‌دهد. یعنی زمانی که خرید و فروش شناسایی می‌شود، در رابطه با زمانی است که ما می‌خواهیم یک ساختمان را بخریم و بعد آن را بفروشیم. فرض کنیم یک ساختمان را به قیمت یک میلیارد تومان می‌خریم و یک میلیارد تومان می‌فروشیم؛ اتفاقی نیفتاده است اما درآمد یک میلیارد تومان بیشتر می‌شود ولی از آن طرف هم یک میلیارد تومان قیمت تمام‌شده بالا می‌رود. یعنی به راحتی درآمد بالا می‌رود. سود کجا شناسایی می‌شود؟ زمانی که ما 50 یا ۷۰ درصد این مسأله را تسهیلات می‌دهیم. بنابراین سود شرکت روی تسهیلات است. در گزارش پیش‌بینی، یک قسمتی از درآمدها وجود دارد به نام درآمد ساختمان که ما اصلا آن را به دلیل وضعیت رکود مسکن نداشتیم؛ یعنی درست است که درآمد کم است اما قیمت تمام‌شده هم پایین است و وقتی مقایسه انجام می‌شود، باید به این مساله نیز توجه شود. درست است که درآمد پایین‌تر است اما قیمت تمام‌شده هم پایین‌تر بوده و نسبت پوشش سود بالاتر است.

نوع دیگر این مساله به این صورت است که به‌عنوان مثال شخصی می‌خواهد ساختمان را چهار میلیارد تومان از ما بخرد. ساختمان متعلق به ما نیست بلکه متعلق به فروشنده است. این ساختمان چهار میلیارد تومان ارزش دارد و خریدار فقط دو میلیارد تومان کم دارد. در این حالت، ما دو میلیارد تومان را به عنوان تسهیلات به او می‌دهیم. سود این دو میلیارد تومان برای ما درآمد است.

نکته قابل توجه اینکه ساختمانی که ما به آن تسهیلات می‌دهیم، ساختمان برای سکونت نیست بلکه محل کسب‌وکار است. یک فرقی با گذشته دارد؛ آن موقع ما می‌خریدیم، سند هم به نام ما می‌شد و عین سند مالکیت را به متقاضی نشان می‌دادیم و به ایشان می‌فروختیم. همه حجم خرید ما درآمد محسوب می‌شد ولی ماحصل این معامله مثلا دو میلیارد تومان می‌شود. ما دو میلیارد تومان ثبت می‌کنیم. اکنون دیگر اینگونه نیست ساختمان‌هایی داریم که بابت طلب از مشتریمان یا به صورت قانونی یا با هم توافق می‌کنیم و به‌عنوان طلب با او صلح می‌کنیم. این آپارتمان یا ساختمان را که معمولا قیمتشان میلیاردی است، با شرایط لیزینگ می‌فروشیم و ۳۰ درصد می‌گیریم و ۷۰ درصد تسهیلات می‌دهیم.

 وجوه حاصل از عملیات شرکت که در صورت تطبیق آمده منفی است که شاید در نتیجه افزایش حساب‌های دریافتنی به خاطر افزایش فروش باشد اما آیا می‌توان گفت که این به معنای وجود مشکل در دریافت حساب‌های دریافتنی است؟ یعنی در وصول اقساط مشکل داشته‌اید؟

خیر؛ به این صورت نیست. بخشی از مساله به این دلیل است که در مقاطعی، نقدینگی را از شرکت خارج می‌کنیم و در قالب تسهیلات می‌پردازیم یا مثلا به خاطر خرید یک ملک خروجی داریم یعنی پولی از شرکت پرداخت کرده‌ایم یا مثلا زمانی است که به سازمان امور مالیاتی پرداخت مالیات داشته‌ایم. مالیات‌های شرکت میلیاردی است و به دلیل اینکه واقعی و شفاف کار می‌کنیم، خروجی شرکت در این زمان‌ها کم یا زیاد می‌شود. پولی وارد سیستم می‌شود و خارج می‌شود و به همین دلیل در آن مقطع منفی نشان می‌دهد که به خاطر سبک کار است و دوباره پوشش داده می‌شود، یعنی همیشه در گردش است. این مساله برای شرکت‌های لیزینگ معمول است.

درخصوص معوقات فرق لیزینگ‌ها با بانک‌ها این است که تسهیلات بانک‌ها عموما به صورت حد یا سررسیدی است. وقتی مشتری قسط را پرداخت نکند، درواقع اصل و فرع پول معوق شده است و مشتری پولی ندارد که بدهد. در فروش اقساطی لیزینگ‌ها، اقساط عموما ماهانه است. البته مشتریانی وجود دارند که اقساط معوق داشته باشند اما در لیزینگ‌ها نگرانی معوقات اصلا مثل بانک‌ها نیست. معوق آن است که مشتری و پول هیچ حرکتی نکنند. در لیزینگ ممکن است پرداخت اقساط با تاخیر انجام شود و یا پرداخت نشود که در طی دوره قرارداد مذاکره، اخطار و سایر ابزار به کار گرفته می‌شود.

 چون ضمانت دریافت کرده‌اید.

بله؛ مساله ضمانت و پشتوانه تسهیلات اعطایی برای حسابرس بسیار مهم است. در هیچکدام از پرونده‌های شرکت حتی نیاز به ذخیره نیست. جایی هم که ذخیره گرفته‌ایم، به خاطر الزام بانک مرکزی به اخذ 1.5 درصد ذخیره است. بنابراین ذخیره مورد نظر بانک مرکزی هر سال گرفته شده اما بابت معوقات هیچگاه ذخیره نگرفته‌ایم و هیچوقت هم حسابرس ما را ملزم به این کار نکرده چون از این بابت نگرانی نداشته است.

ما معوقات را مدیریت می‌کنیم و کسی نمی‌تواند از معوقات فرار کند. ضمن آنکه در ابتدای امر نیز دو کارشناس برای کارشناسی وثیقه مشتری می‌فرستیم تا گزارش دقیق‌تر باشد. بسیار محتاطانه عمل می‌کنیم تا از این بابت ریسکی متوجه شرکت نشود و طبیعی است به ازای دریافت هر قسط به مرور زمان شرایط وثیقه پوشش بیشتری به خود می‌گیرد.

 یعنی حساب مشکوک‌الوصول ندارید؟

خیر

 ندارید یا در نظر نمی‌گیرید؟

تا به امروز نداشته‌ایم.

 سال ۹۴، ۹۵ از شرکت تدبیر وجوهی را بابت علی‌الحساب افزایش سرمایه گرفته‌اید. این نشان می‌دهد که برای بزرگ شدن به منابع سرمایه‌ای به‌خصوص از محل حقوق صاحبان سرمایه نیاز دارید.

هرچه به شرکت داده شده، از دو محل بوده است؛ یکی سهم سود سال قبل بوده که تقسیم شده ولی پرداخت نشده است و اعلامیه بدهکار- بستانکار زدیم و دیگری سهم مشارکت 40 درصدی بابت انتشار اوراق مشارکت بوده که آن را هم شرکت تدبیر به تدریج به ما پرداخت کرده است. اوراق ما باید سال ۹۴ عملیاتی می‌شد و صورت مالی آن نیز تایید شده و موجود است. ولی وقتی آورده سهامدار کامل و کافی شد، شروع به انتشار کردیم. اکنون گام‌های آخر است و مجوزهای لازم را هم دریافت کرده‌ایم. یک‌سری صورت‌جلسات بین شرکت و بازارگردان و پذیره‌نویس و... وجود دارد و شرکت باید با همه اینها قرارداد ببندد تا امکان عملیات اجرایی آن آغاز شود. اینها ۱۱ مورد است و وقتی تمام شود، به بورس تحویل می‌شود و بورس هم مجوز انتشار را صادر می‌کند.

میزان کل اوراق مشارکت 40 میلیارد تومان است که تاکنون 16 میلیارد تومان آن توسط سهامدار عمده پرداخت شده و 24 میلیارد تومان هم با انتشار آن تأمین می‌شود. این اوراق چهار ساله است و سود آن ماهانه با نرخ 18 درصد پرداخت می‌شود.

 در بخش تقسیم سود در صورت‌های مالی، سال گذشته ۸۵ درصد تقسیم کردید. پیش‌بینی امسال هم ۸۰ درصد است یعنی درصد تقسیم سود بالا است. به هر حال برای فعالیت‌های شرکت به پول احتیاج دارید، چرا سود را با درصد بالا تقسیم می‌کنید؟ بهتر نیست پول در شرکت بماند؟

البته 85 درصد تقسیم شد ولی پول خارج نشده است، بلکه پول به‌عنوان علی‌الحساب افزایش سرمایه در شرکت مانده و خارج نشده اما شناسایی شده است.

 چشم‌انداز صنعت لیزینگ را چطور می‌بینید؟ عده‌ای آن را روشن نمی‌بینند.

در اذهان عمومی نظر مثبتی روی لیزینگ وجود ندارد. چون لیزینگ یک کار واسطه‌گری است و این کار در ایران جا نیفتاده است و به دلیل اینکه در واسطه‌گری، فعالیت‌های منفی هم اتفاق می‌افتد، فعالیت‌های مثبت خودشان را نشان نمی‌دهند. اگر تصمیم‌گیران صنعت لیزینگ و سهامداران به این باور برسند که شرکت لیزینگ واقعا تحقق شعار خود یعنی کمک خرید و کمک فروش است، این صنعت رشد می‌کند. تولیدکننده و صنعتگر از لیزینگ بعضا به‌طور مستقیم تسهیلات نمی‌خواهد ولی وقتی لیزینگ به کنارش بیاید، قدرت خرید برای خریدار او که مصرف‌کننده محصولاتش است، ایجاد می‌شود و با توجه به اینکه کالای مصرفی نیست بلکه کالای بادوامی است، از درون آن باز هم فعالیت به وجود می‌آید. نگاه ما این است. عمده فعالیت شرکت تجهیزات پزشکی، تجهیزات ساختمانی، تجهیزات صنعتی و تجهیزات توسعه اداری بوده است. ما مدعی هستیم که بخش صنعت را به خوبی حمایت کرده‌ایم و این حمایت کورکورانه نبوده است که خودمان را گرفتار معوقات کنیم. عده زیادی از متقاضیان از تسهیلات صنعت لیزینگ استقبال کرده‌اند و بارها از خدمات آن استفاده کرده‌اند و عده‌ای هم هستند که به هر دلیلی با لیزینگ‌ها مشکل پیدا کرده‌اند و ذهنیت خوبی به آن ندارند. به اعتقاد من، چشم‌انداز صنعت لیزینگ وابسته به نگاه کلان سیاسی و اقتصادی است. ما به‌عنوان یک شرکت لیزینگ کوچک ایفای نقش می‌کنیم و سعی داریم این نقش در راستای ایفای رسالت و مسئولیت اجتماعی مثبت باشد. باید از صنعت لیزینگ حمایت شود و مورد توجه قرار گیرد. در حال حاضر حتی کسی روی این صنعت مطالعه دقیق نمی‌کند به جز تحقیقاتی که بعضی از دانشجویان انجام می‌دهند، فعالیت مهم و جدی صورت نگرفته است.

 انجمن لیزینگ اخیرا فعال‌تر شده است.

چنین فعالیت‌هایی خوب است. انجمن و کانون ادغام شدند و نگاه این است که به‌عنوان مثال چرا صنعت لیزینگ باید ارزش افزوده پرداخت کند؟ لیزینگ این هزینه را به مشتری منتقل می‌کند. ما این هزینه را از شرکت پرداخت نمی‌کنیم، قانون هم همین را می‌گوید. ارزش افزوده از مصرف‌کننده نهایی یعنی مشتری دریافت می‌شود. در قانون بانک مرکزی نوشته شده که بانک‌ها، مؤسسات و هرکجا که از این نهاد مجوز فعالیت گرفته است، از مالیات بر ارزش افزوده معاف است. لیزینگ‌ها هم جزو آنها هستند اما مسئولان مالیاتی می‌گویند که عنوان لیزینگ باید در متن قانون ذکر می‌شد و این کلمه شفاف دیده نشده است. به همین دلیل ما از ابتدا تاکنون ارزش افزوده پرداخت می‌کنیم.

دو مانع بزرگ در لیزینگ‌ها مشکل به وجود آورده است؛ یکی از آنها سال گذشته برطرف شد و امیدواریم مورد دوم هم امسال حل شود. مانع اول این بود که وزارت دارایی، هزینه وام‌های لیزینگ را از دریافت‌کننده تسهیلات نمی‌پذیرفت. خوشبختانه این مشکل حل شد و وزارت دارایی هزینه‌های تسهیلات لیزینگ را به‌عنوان هزینه می‌پذیرد. مساله دیگر ارزش افزوده است که اگر حل شود، شرکت‌های لیزینگ به سرعت در کنار بانک‌ها مشتری خود را پیدا می‌کنند و سهامدار جرأت بیشتری برای افزایش سرمایه خواهد داشت.

 سهم بازار شرکت چقدر است؟

آمار دقیقی تاکنون به دست نیامده است تا مشخص شود چه میزان از سهم بازار نصیب این شرکت شده است.

 بیشتر به کارخانه‌ها لیزینگ می‌دهید؟

روزی که این شرکت تاسیس شد، فقط در حوزه تجهیزات پزشکی فعالیت می‌کرد. سپس خودرو هم اضافه شد اما از روزی که من مدیریت شرکت را به عهده گرفتم تاکنون، هیچ خودرویی لیزینگ نکردیم. در حال حاضر بیشتر روی تجهیزات پزشکی، تجهیزات ساختمانی، تجهیزات صنعتی، تجهیزات عمومی و اداری فعالیت می‌کنیم.

شرکت لیزینگ ایران و شرق در تسهیلات‌دهی بسیار محتاطانه عمل می‌کند و به هر شرکتی که تسهیلات می‌دهیم، حتما اعتبارسنجی مناسبی انجام می‌شود که در این میان متقاضی نیز با ارائه مدرک دال بر توانایی در بازپرداخت اقساط، به تصمیم‌گیری مدیران شرکت جهت اعطای تسهیلات و بررسی دقیق وضعیت بدهی‌ها و دارایی‌های آنها و انجام بازدید از محل دفاتر و مراکز خرید محصول کمک می‌کند تا درخصوص قبول یا رد اعطای تسهیلات تصمیم‌گیری مناسب انجام شود.

 نرخ تسهیلات همان نرخ ۳۰ درصد است؟

ما با مشتریانمان صادق هستیم و از اول اعلام می‌کنیم که نرخ رسمی مطابق ابلاغیه بانک مرکزی ج.ا.ا، ۲۱ درصد است ولی بابت خرید نقدی حدود 10 درصد تخفیف از فروشنده و صادرکننده فاکتور دریافت می‌شود. بدین ترتیب سود حاصل از عملیات خرید و سود اعطای تسهیلات در مجموع حدود 30 درصد عاید می‌شود.

 چشم‌اندازتان برای شرکت چیست؟

ما می‌خواهیم جزو پنج شرکت بزرگ لیزینگ در کشور باشیم.

 آیا در نظر دارید که به بازارهای جدید وارد شوید؟

تعریف اساسنامه‌ای ما را محدود کرده است و نمی‌توانیم تنوع آنچنانی در فعالیت‌ها داشته باشیم ولی هرچه که فکر کنید به‌عنوان کالای بادوام و سرمایه‌ای می‌توانیم لیزینگ کنیم. حتی خودرو را هم می‌توانیم لیزینگ کنیم؛ ما اعلام کردیم که سند مالکیت خودرو را به‌عنوان وثیقه نمی‌گیریم ولی اگر وثیقه ملکی را در رهن ما بگذارند، این کار قابل انجام است. موضوع معامله می‌تواند خودرو باشد اما کسی حاضر نمی‌شود این کار را بکند و همه دوست دارند خود سند مالکیت خودرو را وثیقه بگذارند که این موضوع کار را مشکل می‌کند.

 در لیزینگ سایر وسیله‌ها هم همین استراتژی را دارید؟

خیر؛ فقط خانه و خودرو است که سند دارد. بقیه وسایل مثل ام آر آی و سی تی اسکن که اصلا قابل رهن نیست یا دستگاه تاورکرین را که اصلا در رهن نمی‌برند، و حتما باید وثیقه ملکی در رهن ما گذاشته شود. تقریبا دو برابر مبلغی که پرداخت می‌کنیم، وثیقه می‌گیریم. اصلا در حاشیه ریسک نیستیم.