چشم‌انداز پرداخت کریپتویی و آزادی مالی

به گزارش صدای بورس، امروز استیبل‌کوین‌های غیرمتمرکز مانند DAI و RZUSD پا به میدان گذاشته‌اند و به گزینه‌های مورد اعتماد کاربران تبدیل شده‌اند. اما بیایید به ریسک‌های مرتبط با تغییر جهت به سوی این گزینه‌های غیرمتمرکز و مزیت‌هایی که ارائه می‌دهند، نگاهی بیندازیم. این گزینه‌ها به یک اندازه در حال تغییر روش‌های پرداخت برای کسب‌وکارها و کارگران دورکار هستند.

استیبل‌کوین‌های غیرمتمرکز، به رمزارزهایی گفته می‌شود که از طریق چسبیدن به یک دارایی ذخیره (معمولاً ارزی مانند دلار آمریکا) به دنبال حفظ یک ارزش پایدار هستند. برخلاف استیبل‌کوین‌های متمرکز که دارای یک نهاد واحد برای مدیریت ذخایر و حفظ نرخ ثابت است، استیبل‌کوین‌های غیرمتمرکز از قراردادهای هوشمند و دارایی‌های وثیقه‌شده برای حفظ ثبات بهره می‌برند. این تنظیمات با شفافیت همراه است و ریسک‌های کنترل متمرکز را کاهش می‌دهد.

با این حال، انتقال به استیبل‌کوین‌های غیرمتمرکز با ریسک‌هایی نیز همراه است که در اینجا به مهمترین آنها اشاره می کنیم.

ریسک نوسان وثیقه: استیبل‌کوین‌های غیرمتمرکز مانند DAI از پشتوانه کریپتوکارنسی برخوردارند و همه می‌دانیم که کریپتوها چقدر پرنوسان هستند. بر این اساس، افت ناگهانی ارزش تهدید بزرگی به شمار می‌رود و برای دارنده هزینه‌زا خواهد بود.

آسیب‌پذیری قرارداد هوشمند: استیبل‌کوین‌های غیرمتمرکز همچنین برای حفظ ارزش خود به قراردادهای هوشمند پیچیده متکی هستند. اگر در یکی از این قراردادها اشکال یا سوءاستفاده‌ای رخ دهد، می‌تواند به نابودی سرمایه یا بی‌ثباتی در استیبل‌کوین منجر شود.

ریسک حاکمیت: این استیبل‌کوین‌ها تحت حاکمیت جامعه کریپتویی قرار دارند. اگر تصمیم حاکمیتی دچار ضعف شود یا سازوکار این حاکمیت مورد حمله قرار گیرد، ممکن است اعتماد کاربران تضعیف شود.

در همین حال، از منافع استیبل‌کوین‌های غیرمتمرکز می‌توان به این موارد اشاره کرد: ارتقاء شفافیت و کنترل، حمایت از کارگران خارج از کشور در برابر تورم، پرداخت آنی برای کسب‌وکارها. این موارد موجب می‌شوند که آینده صنع پرداخت با تحول بزرگی روبه‌رو شود.