تاریخ انتشار: ۱۸ شهریور ۱۴۰۴ - ۰۸:۳۸

شرکت تولید مواد اولیه الیاف مصنوعی (شمواد) اعلام کرد در تاریخ ۱۶ شهریور ۱۴۰۴ قراردادی با شرکت پلی‌اکریل ایران برای فروش محصول دی‌ام‌تی مذاب منعقد کرده است.

به گزارش صدای بورس، شرکت تولید مواد اولیه الیاف مصنوعی (شمواد) اعلام کرد در تاریخ ۱۶ شهریور ۱۴۰۴ قراردادی با شرکت پلی‌اکریل ایران برای فروش محصول دی‌ام‌تی مذاب منعقد کرده است.

گزارش افشای اطلاعات بااهمیت گروه الف منتهی به سال مالی ۱۴۰۴/۰۶/۳۱ شمواد منتشر شد.

طبق مفاد این قرارداد، قیمت‌گذاری بر اساس تقسیم حاشیه فروش حاصل از مابه‌تفاوت میانگین قیمت محصولات پلی‌استر و مواد اولیه مصرفی بین دو طرف انجام خواهد شد. نحوه تسویه نیز شامل تأمین مواد اولیه توسط خریدار و پرداخت مانده بدهی است.

تاریخ مؤثر اجرای این توافق از یک مهر ۱۴۰۳ تعیین شده و هرچند مبلغ کل قرارداد مشخص نشده، اما انتظار می‌رود این همکاری بتواند بر روابط تجاری و جریان نقدی شمواد اثر مثبت بگذارد.

ماهیت قرارداد و اثر بر درآمد؛

محصول موضوع قرارداد دی‌ام‌تی مذاب از مواد اولیه کلیدی در تولید پلی‌استر است.

خریدار، شرکت پلی‌اکریل ایران، یکی از بزرگ‌ترین مصرف‌کنندگان این ماده در کشور است، بنابراین پایداری تقاضا در این قرارداد بالاست.

تاریخ مؤثر اجرای قرارداد از ۱ مهر ۱۴۰۳ نشان می‌دهد که بخش قابل‌توجهی از درآمد این همکاری، در صورت‌های مالی سال منتهی به شهریور ۱۴۰۴ شمواد منعکس شده یا خواهد شد.

هرچند مبلغ کل قرارداد اعلام نشده، اما با توجه به حجم مصرف پلی‌اکریل، این فروش می‌تواند سهم معناداری از درآمد عملیاتی شمواد را پوشش دهد.

اثر بر حاشیه سود؛

مدل قیمت‌گذاری بر اساس تقسیم حاشیه فروش حاصل از مابه‌تفاوت میانگین قیمت محصولات پلی‌استر و مواد اولیه مصرفی بین طرفین، چند نکته مهم دارد:

حاشیه سود نسبتا ثابت: این مدل باعث می‌شود شمواد ریسک نوسانات قیمت مواد اولیه یا محصول نهایی را تا حدی با خریدار تقسیم کند.

حفاظت در برابر افت قیمت محصولات پلی‌استر: در صورت کاهش قیمت بازار پلی‌استر، اثر منفی بر سودآوری شمواد کمتر خواهد بود.

محدودیت در رشد سود در بازار صعودی: اگر قیمت پلی‌استر جهش کند، بخشی از سود بالقوه بین طرفین تقسیم می‌شود و شمواد تمام مزیت را به تنهایی دریافت نخواهد کرد.

اثر بر جریان نقدینگی؛

نحوه تسویه که شامل تأمین مواد اولیه توسط خریدار و پرداخت مانده بدهی است، به کاهش نیاز شمواد به سرمایه در گردش کمک می‌کند.

این موضوع می‌تواند نقدینگی آزاد شرکت را افزایش دهد و فشار تامین مالی را کم کند، که خود به بهبود سود خالص منجر می‌شود.