فصل‌گرایی یا Seasonal Effect یکی از پدیده‌های مهم در بازارهای مالی است که با وجود سادگی ظاهری، تأثیر عمیقی بر رفتار سرمایه‌گذاران و روند قیمت‌ها دارد.

به گزارش صدای بورس، فصل‌گرایی یا Seasonal Effect یکی از پدیده‌های مهم در بازارهای مالی است که با وجود سادگی ظاهری، تأثیر عمیقی بر رفتار سرمایه‌گذاران و روند قیمت‌ها دارد. در این گزارش به بررسی ابعاد مختلف تأثیر فصل‌گرایی بر بورس تهران می‌پردازیم و نمونه‌هایی از الگوهای تکرارشونده زمانی در رفتار بازار را تحلیل می‌کنیم.


فصل‌گرایی در بورس تهران یک واقعیت قابل مشاهده است که ریشه در ساختار زمانی بازار، عملکرد شرکت‌ها، رفتار سرمایه‌گذاران و شرایط کلان اقتصادی دارد. شناخت این الگوها و تأثیر آن‌ها می‌تواند به سرمایه‌گذاران در اتخاذ تصمیم‌های بهتر کمک کند. با توجه به افزایش هوشمندی سرمایه‌گذاران و دسترسی بهتر به داده‌ها، انتظار می‌رود در سال‌های آینده، تحلیل فصل‌گرایی نیز به یکی از ارکان اصلی استراتژی‌های معاملاتی در بازار سرمایه ایران تبدیل شود.

فصل‌گرایی چیست؟
فصل‌گرایی به الگوهای تکراری و قابل پیش‌بینی در بازده یا حجم معاملات بازار سهام در مقاطع مشخص زمانی مانند ماه‌ها، فصل‌ها، یا حتی روزهای هفته گفته می‌شود. این الگوها می‌توانند ناشی از عوامل رفتاری، اقتصادی، مالیاتی یا نهادی باشند و تأثیر آن‌ها در بازارهای مختلف با شدت و ضعف متفاوتی مشاهده شده است. در بورس‌های پیشرفته، مفهوم فصل‌گرایی از دیرباز مورد توجه تحلیلگران بوده، اما در ایران نیز به‌ویژه طی دو دهه اخیر، رفتارهای مشابهی در بازار مشاهده شده که با تحلیل دقیق‌تر می‌توان الگوهای قابل اتکایی از آن استخراج کرد.

اثر ژانویه؛ پدیده‌ای جهانی، تجربه‌ای محلی
یکی از معروف‌ترین مصادیق فصل‌گرایی، اثر ژانویه (January Effect) است. در بسیاری از بورس‌های جهانی، بازده سهام در ماه ژانویه به‌طور معناداری بیشتر از سایر ماه‌ها گزارش شده است. این پدیده در دهه‌های گذشته به‌ویژه برای سهام شرکت‌های کوچک‌تر (small-cap) پررنگ‌تر بوده است.
دلایل متعددی برای این پدیده ذکر شده که از جمله آن‌ها می‌توان به ورود سرمایه‌گذاران جدید در ابتدای سال میلادی، سرمایه‌گذاری مجدد از محل سود مجامع و پاداش‌های پایان سال، یا خرید مجدد سهامی اشاره کرد که در پایان سال قبل به دلایل مالیاتی فروخته شده‌اند. در بورس تهران اگرچه ماه ژانویه با دی‌ماه شمسی هم‌پوشانی دارد، اما در این ماه نیز نوعی بهبود روانی در بازار دیده می‌شود. بسیاری از سرمایه‌گذاران حقوقی و حقیقی در دی‌ماه، با امید به تحولات سال جدید یا شروع بودجه‌ریزی شرکت‌ها، به سمت خرید سهام متمایل می‌شوند.

اسفند؛ ماه حساب‌سازی و شناسایی سود
در بازار سرمایه ایران، اسفندماه اهمیت خاصی دارد. این ماه پایان سال مالی بسیاری از شرکت‌هاست و در آن، رفتار بازیگران بازار تا حد زیادی با ملاحظات مالیاتی و حسابداری آمیخته می‌شود. در این مقطع، برخی سرمایه‌گذاران برای شناسایی سود یا زیان اقدام به فروش دارایی‌های خود می‌کنند تا بتوانند وضعیت مالیاتی و ترازنامه پایان سال را مدیریت کنند. از سوی دیگر، شرکت‌ها نیز برای بهبود گزارش‌های پایان سال ممکن است اقدام به فروش یا خرید دارایی‌ها، کاهش هزینه‌ها، یا افزایش درآمدهای غیرعملیاتی کنند. این رفتارها معمولاً موجب افزایش نوسانات و جابه‌جایی سنگین نقدینگی در اسفندماه می‌شود. تحلیلگران معمولاً در این دوره با احتیاط بیشتری به ارزیابی عملکرد شرکت‌ها می‌پردازند.

فروردین؛ آرامش بعد از توفان؟
با شروع سال جدید و پایان یافتن فضای حساب‌سازی و تسویه، بازار معمولاً وارد فاز جدیدی می‌شود. در فروردین‌ماه، بورس تهران معمولاً با کاهش حجم معاملات روبه‌روست؛ بخشی از این موضوع ناشی از تعطیلات نوروزی و بخشی دیگر به‌دلیل صبر سرمایه‌گذاران برای دریافت گزارش‌های سالانه شرکت‌هااست. اما این آرامش ممکن است پایدار نباشد. با انتشار گزارش‌های سالانه و شفاف شدن وضعیت سودآوری شرکت‌ها، موج جدیدی از تحلیل‌ها و تصمیم‌گیری‌های سرمایه‌گذاران آغاز می‌شود که می‌تواند جهت بازار را در ماه‌های بعد تعیین کند.

بهار داغ مجامع
یکی از مهم‌ترین دوره‌های فصل‌گرایی در بورس تهران، فصل مجامع عمومی عادی سالانه شرکت‌ها است که معمولاً در خرداد و تیرماه برگزار می‌شود. در این دوره، شرکت‌ها گزارش عملکرد سال گذشته خود را ارائه می‌دهند و در خصوص تقسیم سود نقدی تصمیم‌گیری می‌کنند. رفتار بازار در این بازه زمانی به‌شدت تحت تأثیر تصمیمات مجامع قرار دارد. برخی سرمایه‌گذاران برای برخورداری از سود نقدی، سهام شرکت‌هایی با سیاست تقسیم سود بالا را خریداری می‌کنند. با نزدیک شدن به زمان برگزاری مجمع، نماد شرکت‌ها متوقف می‌شود و این موضوع موجب کاهش نقدشوندگی در بازار می شود. پس از برگزاری مجمع، بازگشایی نمادها با نوسانات قیمتی شدید همراه است که جذابیت‌های خاصی برای نوسان‌گیران ایجاد می‌کند.

گزارش‌های فصلی؛ چرخه‌ای از امید و نا امیدی
شرکت‌های بورس موظف‌اند در پایان هر فصل گزارش عملکرد ۳ ‌ماهه خود را منتشر کنند (پایان خرداد، شهریور، آذر و اسفند). این گزارش‌ها یکی از مهم‌ترین ابزارهای تحلیل بنیادی برای سرمایه‌گذاران هستند و انتشار آن‌ها معمولاً باعث افزایش هیجان در بازار می‌شود. واکنش بازار به گزارش‌های فصلی، نوعی فصل‌گرایی رفتاری را نیز به همراه دارد. در آستانه انتشار گزارش، افزایش تقاضا برای سهام شرکت‌هایی که انتظار عملکرد مناسب از آن‌ها می‌رود، دیده می‌شود. پس از انتشار گزارش، اگر نتایج بهتر از انتظار باشد، رشد قیمتی در همان روز یا روزهای بعد رخ می‌دهد و اگر نباشد شرایط عکس اتفاق می افتد. تحلیلگران معمولاً پیش‌بینی‌های خود را با داده‌های جدید به‌روزرسانی می‌کنند و همین موضوع نیز موج تازه‌ای از خرید و فروش را به همراه دارد.

تعطیلات و مناسبت‌ها؛ سایه روانی بر بازار
تعطیلات رسمی و مذهبی نیز در بازار سهام تأثیرگذارند. در روزهای منتهی به تعطیلات طولانی مانند نوروز، معمولاً حجم معاملات کاهش می‌یابد و سرمایه‌گذاران ترجیح می‌دهند از بازار خارج شوند تا در برابر ریسک‌های غیرمنتظره محافظت شوند. در مقابل، پس از پایان تعطیلات، بازار با انرژی تازه‌ای باز می‌شود و ممکن است جهش‌های قیمتی غیرمنتظره‌ای رخ دهد. این پدیده نیز بخشی از رفتار فصلی بازار محسوب می‌شود.

اثر روانی تقویم؛ از شنبه تا چهارشنبه
حتی در طول هفته نیز الگوهایی مشاهده شده که می‌توان آن را نوعی فصل‌گرایی کوتاه‌مدت نامید. برای مثال، در بورس تهران معمولاً حجم معاملات در شنبه‌ها پایین‌تر است، زیرا سرمایه‌گذاران در حال بررسی اخبار تعطیلات آخر هفته هستند. در مقابل، در روزهای میانی هفته، معاملات افزایش یافته و چهارشنبه‌ها دوباره کاهش می‌یابد. همچنین، در پایان هر ماه یا پایان فصل، نوعی فشردگی در تصمیم‌گیری‌ها دیده می‌شود. برخی از این رفتارها ناشی از تسویه‌های مالی و برخی دیگر تحت تأثیر روان‌شناسی جمعی معامله‌گران است.

فصل‌گرایی؛ فرصت یا تهدید؟
پرسش مهم این است که آیا فصل‌گرایی می‌تواند مبنای استراتژی معاملاتی باشد؟ پاسخ به این سؤال بستگی به میزان آگاهی و مهارت سرمایه‌گذاران دارد. اگر معامله‌گران بتوانند الگوهای فصلی بازار را شناسایی و با تحلیل بنیادی و تکنیکال ترکیب کنند، می‌توانند از این پدیده به‌عنوان ابزاری برای پیش‌بینی بهتر روندها استفاده کنند. به‌عنوان مثال، خرید در روزهای پیش از گزارش فصلی یک شرکت قوی، یا فروش سهام پس از برگزاری مجمع شرکت‌هایی که تجربه بازگشایی ضعیفی دارند، نمونه‌هایی از بهره‌گیری هوشمندانه از فصل‌گرایی است. در عین حال، تکیه صرف بر الگوهای فصلی و بی‌توجهی به واقعیت‌های اقتصادی یا سیاسی و حتی سیاست گذاری، می‌تواند منجر به تصمیم‌های اشتباه شود. بنابراین، فصل‌گرایی باید به‌عنوان بخشی از جعبه ابزار تحلیل‌گران در نظر گرفته شود، و نمی‌توان از آن به عنوان معیار اصلی تصمیم گیری استفاده کرد.