بسیاری از ما فقط به بیمههای اجباری، مانند بیمۀ شخص ثالث خودرو اکتفا میکنیم و توجهی به پوششهای بیمهای دیگر نداریم. وضعیت ما در انتخاب بیمههای اختیاری، مانند عمر و زندگی، خوب نیست. سهم بسیار کم بیمه در ایران نشان میدهد بیشتر مردم برای پوشش ریسکهای شخصی خود از بیمه استفاده نمیکنند و ترجیح میدهند در صورت خسارت، از جیبشان هزینه را پرداخت کنند.
یکی از علتهای اصلی این مسئله، به نگاه نادرست به بیمه برمیگردد. تغییر این نگاه، داستان را عوض میکند. بیمه با دریافت مبلغی بسیار کم به نسبت خسارت احتمالی، بخش بزرگی از خسارت را جبران میکند. آن مبلغ بسیار کم، حق بیمه است و از روی تحلیل احتمال خسارت به دارایی در مقیاس بزرگ محاسبه میشود. بنابراین، برای جبران خسارت صدمیلیونتومانی، ممکن است حق بیمهای به مبلغ دویست هزار تومان پیشنهاد شود.
درست است که با پرداخت حق بیمه، همان لحظه خدمت یا کالای ملموسی دریافت نمیکنیم یا ممکن است هیچ وقت دچار حادثه نشویم تا از شرکت بیمه خسارت دریافت کنیم؛ اما مهمترین خدمت بیمه، ایجاد آرامش خاطر از جبران خسارتهایی است که همه ما، کم یا زیاد، با آن روبهرو میشویم. کم نیستند کسانی که با یک حادثه و در عرض چند ثانیه تمام زندگی و داراییشان را از دست دادهاند و دیگر نتوانستهاند سر پا شوند. احتمال وقوع حادثهای مانند آتشسوزی خانه خیلی زیاد نیست؛ اما اگر هم اتفاق بیفتد، آسیب جبرانناپذیری به جا میگذارد. هزینۀ خرید بیمۀ آتشسوزی در مقابل خسارتی که به زندگی ما وارد میکند، مانند قطرهای در برابر دریاست.
با انتخاب بیمه، جبران خسارت را از دوش خود برمیداریم و به دوش شرکت بیمه میگذاریم. یادمان باشد حادثه و خطر جزء جدانشدنی زندگی ما انسانهاست و بیمه راه حلی برای مقابله با خسارتهای مالی ناشی از حوادث است.
عاطفه جلادتی، کارشناس آکادمی هوش مالی
منبع: هفته نامه اطلاعات بورس شماره ۳۹۸
نظر شما