۱۱ دی ۱۳۹۹ - ۱۰:۴۰
قیاس مع الفارق!

سال ٩٢ بازار ریخت چون به‌عنوان مهمترین عامل، سود بانکی در انتهای سال رسما به ٢٧ درصد و غیررسمی برای پول‌های بزرگ (بالای یک میلیارد) به ٣٠ درصد رسید.

به گزارش صدای بورس، هدف دولت فقط کنترل تورم بود، فارغ از اینکه همه بازارها به رکود بروند یا نه. سال ٩٢ بازار ریخت چون هیچ برآیند مثبتی برای قیمت‌های جهانی فلزات و نفت وجود نداشت. سال ٩٢ بازار ریخت چون قیمت خوراک پتروشیمی‌ها به شدت افزایش پیدا کرد. سال ٩٢ بازار ریخت چون دولت هیچ نیازی به بازار بورس احساس نمی کرد و در واقع ارزشی برای این بازار قائل نبود و بهتر بگوییم نمی‌دانست که این بازار چقدر می‌تواند برای دولت مفید باشد.
پس از نظر بنیادی مقایسه امسال با سال ٩٢ به هیچ عنوان درست نیست. اما از نظر نموداری هم، چنین مقابسه ای اشتباه است، همانطور که در خاطره‌ای که ذکر کردم، صرفا با تشابه نمودارها در یک مقطع زمانی نمی‌توان به یک نتیجه واحد رسید و شواهد بسیاری وجود دارد که فرضیه تشابه را در مورد آینده شاخص کل رد می‌کند ولی همچنان همه اینها احتمالات است و احتمال وقوع هر چیزی ممکن است.

منبع: هفته نامه اطلاعات بورس شماره ۳۸۳

کد خبر 425224

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
8 + 4 =