به گزارش صدای بورس، سرمایه در قرن ۲۱ به کدام سو میرود و در کجا متمرکز میشود؟ نابرابری در ثروت و توزیع درآمدها تا کجا ادامه پیدا میکند و راهکار آن چیست؟ اینها موارد مهمی هستند که هسته اصلی پژوهشهای
توماس پیکتی را تشکیل میدهند.
متولد فرانسه
توماس پیکتی (با تلفظ «توما» در زبان فرانسه) زاده ۷ می۱۹۷۱ در شهر کلیشی، اقتصاددان فرانسوی و متعلق به مکتب پاریس است. مدرسه اقتصاد پاریس، یک مؤسسه فرانسوی است که در زمینه پژوهشهای اقتصادی فعالیت میکند. این مؤسسه در حوزههای مختلف اقتصاد تئوریک و کاربردی شامل اقتصاد کلان، اقتصادسنجی، اقتصاد سیاسی و بینالمللی مدارک کارشناسی ارشد و دکترا اعطا میکند. پیکتی به عنوان استاد اقتصاد در این مؤسسه به تدریس و پژوهش اشتغال دارد. وی در مدرسه مطالعات پیشرفته علوم اجتماعی (EHESS) و مؤسسه اقتصاد لندن نیز مشغول به فعالیت است. والدین پیکتی با گروههای طرفدار تروتسکی در ارتباط بودند اما قبل از تولد او، این ارتباط را قطع کردند. خود پیکتی پس از دیدار از اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱ اعتقاد راسخی به سرمایهداری، مالکیت خصوصی و بازار پیدا کرد.پیکتی در ۱۸ سالگی به مطالعه ریاضیات و اقتصاد در دانشکده ایی.ان.اس پرداخت و در ۲۲ سالگی مدرک دکترای خود را با ارائه تز «توزیع مجدد ثروت» دریافت کرد. به دلیل ارائه این تز، پیکتی جایزه انجمن اقتصاد فرانسه را از آن خود کرد.
سوابق حرفهای
توماس پیکتی پس از دریافت مدرک دکترا، از سال ۱۹۹۳ تا ۱۹۹۵ به عنوان استادیار در دپارتمان اقتصاد مؤسسه امآیتی به تدریس پرداخت. در ۱۹۹۵، به مرکز ملی پژوهشهای علمی فرانسه پیوست و در سال ۲۰۰۰ به مقام استاد در EHESS دست یافت.پژوهشهای پیکتی بر اقتصاد عمومی به ویژه نابرابری درآمد و ثروت متمرکز است. او کتاب «سرمایه در سده ۲۱» را به سال ۲۰۱۳ منتشر کرد که پرفروشترین کتاب اقتصادی آن سال شد. این کتاب میگوید: نرخ بازده سرمایه در کشورهای توسعهیافته بسیار بزرگتر از نرخ رشد اقتصادی است و این موجب افزایش نابرابری در ثروت در آینده میشود. برای حل این مشکل، پیکتی پیشنهاد توزیع مجدد ثروت از طریق اعمال «مالیات بر ثروت» جهانی را مطرح میکند. همچنین در سال ۲۰۲۰، کتاب جدید پیکتی با عنوان «سرمایه و ایدئولوژی» منتشر شد. این کتاب به بررسی نابرابری درآمدی در جوامع مختلف در طول تاریخ میپردازد.
جایزه اقتصاددان جوان
پیکتی در سال ۲۰۰۲ جایزه بهترین اقتصاددان جوان فرانسه را دریافت کرد. در سال ۲۰۰۶ به عنوان نخستین رئیس مؤسسه اقتصاد پاریس (که در تاسیس آن مشارکت داشت) انتخاب شد. چند ماه بعد به عنوان مشاور اقتصادی سگولن رویال، نامزد ریاست جمهوری از حزب سوسیالیست فرانسه به کمپین وی پیوست. او دوباره از سال ۲۰۰۷ به تدریس در مؤسسه اقتصاد پاریس و EHESS پرداخت. در حال حاضر او مقالاتی را در روزنامه لیبراسیون و مجله لوموند منتشر میکند.
در آوریل ۲۰۱۲، پیکتی به همراه ۴۲ نفر از همکاران نامه سرگشادهای در حمایت از فرانسوا اولاند، نامزد انتخابات ریاست جمهوری از حزب سوسیالیست منتشر کرد. در میهمان سال، اولاند در رقابت با نیکلا سارکوزی (رئیس جمهور وقت) به پیروزی رسید.پیکتی در سال ۲۰۱۳ جایزه «ریو یانسون» برای اقتصاددانان زیر ۴۵ سال را دریافت کرد. در ژانویه ۲۰۱۵ وی از دریافت نشان لژیون دونور سر باز زد و گفت که وظیفه دولت نیست که در این مورد تصمیم بگیرد. در سپتامبر همان سال، پیکتی اعلام کرد که به عضویت کمیته مشاوران اقتصادی حزب کارگر بریتانیا درآمده است. او در این باره گفت: خوشحالم با حزب کارگر برای پیریزی یک سیاست اقتصادی جدید که برخی از بزرگترین مشکلات بریتانیا را حل خواهد کرد، همکاری میکنم.
در اکتبر ۲۰۱۵، پیکتی دکترای افتخاری دانشگاه ژوهانسبورگ را دریافت کرد و چند روز بعد، در سیزدهمین گردهمایی سالانه نلسون ماندلا به ایراد سخنرانی پرداخت. وی در سال ۲۰۱۵ به مؤسسه اقتصاد لندن پیوست و به پژوهش در زمینه نابرابری ثروت و راهکارهای استفاده از سرمایه در سده ۲۱ پرداخت. وی از معدود اقتصاددانانی است که از چند اقتصاددان بزرگ با عقاید متفاوت تاثیر پذیرفته است. آدام اسمیت، جان مینارد کینز و کارل مارکس از جمله این افراد مشهور به شمار می روند.
علی دانیال
منبع: هفته نامه اطلاعات بورس شماره ۳۷۷
نظر شما