کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران در میانه جنگ اقتصادی

به گزارش صدای بورس، زمانی‌که کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران در دفاع مقدس عنوان "خط دوم دفاعی کشور" را به خود اختصاص داد، شرکتی تماماً دولتی بود که تحت نظر مستقیم دولت فعالیت می‌کرد. این زمانی است که این شرکت حمل و نقل دریایی، شهدایی را در راه حفظ امنیت اقتصادی ، تقدیم میهن و انقلاب کرد.
اما کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران در دورانی دیگر و در نبردی متفاوت، به "خط اول دفاعی کشور" بدل شد تا مشخص شود تحریم، این شرکت را در خاکریز نخست قرار داده و آتش دشمن مستقیماً با ابزار تحریم آن را هدف گرفته است.
انصاف این است که بگوییم در دور نخست تحریم‌ها مجاهدت کارکنان این شرکت در کنار دیگر بخش‌های اقتصادی و دفاعی این مرز و بوم سبب شد تا دشمن از دستیابی به اهداف خود ناامید شود و در سر میز مذاکره حضور یابد.
در دور دوم تحریم‌ها نیز، ترامپ و دولتش در همان گام نخست خروج از برجام و اجرای تحریم‌های یکجانبه، به سراغ کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران آمدند تا همچنان عنوان "خط اول دفاعی" برای این شرکت مصداق داشته باشد.
اما نکته این است که در دو جنگ اقتصادی دشمن علیه ایران اسلامی طی بیش از یک دهه اخیر، کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران دیگر شرکتی دولتی نبوده است. به عبارتی پس از سال ۱۳۸۷ با ورود به بورس و عرضه سهام ، این شرکت در اختیار بخش مردمی و خصوصی اقتصاد است.
معنای این تحول این است که کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران می‌بایست تحقق سود سهامدارن را در اولویت نخست خود قرار دهد.
روال طبیعی فعالیت یک شرکت کشتیرانی بین‌المللی(که کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران نیز در این قاعده قرار می‌گیرد) به این شکل است که در کناره‌گیری از هر بحرانی به دنبال جذب بار در هر بازار بالقوه‌ای باشد. به عبارت بهتر، ساختار صنعت کشتیرانی بر مبادلات کالا در هر نقطه از جهان بدون در نظر گرفتن مبدأ برند، سامان یافته است.
این فعالیتی بین‌المللی است که در آن، بازار موقعیت و نحوه نگرش و عملکردها را مشخص می‌کند.
کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران طی دهه اخیر که با دو دوره تحریم‌های سنگین همزمان بوده است، از سوی برخی در داخل کشور به انحصار متهم شده در حالی‌که دقیقاً از فردای اجرای برجام سهم این شرکت از حمل و نقل کشور ۵۰ درصد کاهش یافت.