به گزارش صدای بورس به نقل از خبرگزاری رویترز، در یک جهان ایدهآل، مقامهای دولتی باید برنامههای مالی و اصلاحات ساختاری را اجرا کنند که موجب بهبود رشد شود و افزایش نرخهای بهره را امکانپذیر کند. اما طی چند روز بحث و گفتوگو در نشستهای مشترک صندوق، بانک جهانی، مدیران بانکهای مرکزی و اقتصاددانان، تنگنای موجود آشکار شد: بحران کاهش نرخ رشد اقتصادی جهان خواه ناشی از جنگ تجاری آمریکا و چین یا ناخنخشکی آلمانها در صرف هزینههای عمومی باشد یا حاصل برنامه برگزیت، روشن است که سیاستهای دولتی در مسیری متفاوت قرار دارند؛ بنابراین بانکهای مرکزی ناچارند به کاهش نرخهای بهره (و حتی نرخهای بهره منفی) به چشم یک ابزار نجات نگاه کنند.
هاروهیکو کورودا رئیس بانک مرکزی ژاپن در این باره گفت: «ما هنوز ابزارهایی داریم که در صورت نیاز استفاده خواهیم کرد. تصور نمیکنم تاثیر سیاستهای پولی کم شده باشد. اما پایین بودن نرخهای بهره به مدت طولانی ممکن است تاثیر جانبی بر سیستم مالی بر جا بگذارد.»
امروز نرخهای بهره منفی به واقعیت بزرگی در حیات اقتصادی ژاپن و اروپا تبدیل شده است و بسیاری از کشورها شامل ایالات متحده آمریکا نیز به این سیاست روی آوردهاند.
جان تیلور، استاد اقتصاد در دانشگاه استنفورد که در نشست موسسه مالیه بینالمللی سخنرانی میکرد، در این باره گفت: «حقیقتا نمیدانیم چگونه از این وضع خلاص شویم.» او در این نشست نشان داد طی یک دهه که از زمان بحران مالی سالهای 2007 تا 2009 میگذرد، چشمانداز مالی تا چه حد تغییر کرده است.
اگرچه نرخهای بهره پایین از رشد اقتصادی حمایت میکنند اما پیگیری این سیاست، پیامدهایی نیز به دنبال دارد که مهمترین آنها، افزایش ریسک سرمایهگذاران است.
نظر شما